Hoe ga ik om met mijn gevoeligheid?

Als je (juist) niets vermijdt, dan zou je de strenge regel kunnen hebben dat je niets mag missen. Kennelijk mag of wil je dus altijd alles tegelijk en loop je op die manier steeds tegen de lamp. Overigens ben ik niet zo van de typeringen en vind ik een orchidee vooral een mooie bloem. Dat je een gevoelige aanleg hebt is één ding, hoe je hier mee omgaat is twee.

Het komt op mij over alsof je niet bereid bent om rekening te houden met je eigen kwetsbaarheid; als een voetballer met een blessure die steeds maar weer een hele wedstrijd volle bak moet spelen van zichzelf, waardoor de blessure blijft bestaan, of misschien zelfs nog erger wordt.

Misschien is een belangrijk besef in deze dat je niet alles kunt hebben. Als je er met je gevoeligheid voor kiest om je overal in te storten, dan kies je dus ook voor de stress en angst die daarmee gepaard gaat. Je kunt nu eenmaal niet rustig worden als je de hele tijd achter alles aanrent. Dingen niet doen betekent meer rust, maar ook meer gevoelens van verveling en nutteloosheid.

Uiteindelijk draait het om balans. We moeten tegenwoordig alles maar meemaken, er is amper tijd voor verveling. Zelf heb ik een apparaatloze maandagavond. Vanaf 19:00 uur gaan bij mij alle apparaten (telefoons, licht, pc’s, alles behalve de koelkast) uit en steek ik wierrook en kaarsjes aan. De hele avond? Jazeker? Ga je je dan niet stierlijk vervelen? Absoluut! En dat is voor mij de ideale manier om tot mezelf te komen. Wellicht kun je hier wat mee!