Ik ben getrouwd met een Franse vrouw en we hebben samen een dochtertje (2). Regelmatig discussiëren we over opvoedkwesties. Ze vindt het bijvoorbeeld normaal om onze dochter vijf dagen naar de opvang te brengen en ze is erg streng tegen ons kind. Ik vind vijf dagen te veel en haar benadering te hard. Hoe vinden we een middenweg?
Of je nu allebei uit een ander land komt of niet, partners hebben vaak verschillende ideeën over de opvoeding. En dat is lastig, want je wilt allebei het beste voor jullie kind, en de overtuiging dat jouw opvoedidee het beste is, kan sterk zijn. Gelukkig hoef je het niet overal over eens te zijn.
Jullie zouden het volgende kunnen doen: noteer ieder voor zich welke dingen je echt belangrijk vindt en waarom. Lees er eventueel over om je standpunt naar elkaar te kunnen verduidelijken.
Bespreek de lijstjes samen, luister goed naar de redenen van de ander en probeer daarin mee te voelen. Hak tenslotte een aantal knopen door over hoe jullie die dingen gaan aanpakken. Spreek af dat deze onderwerpen voortaan geen discussiepunt meer zijn.
De kleinere verschillen kun je laten bestaan. Vindt je partner het beter om jullie kind streng toe te spreken als het met modderschoenen binnenkomt, terwijl jij van de zachtere aanpak bent? Laat het gaan. Wil jij dat je kind fruit eet, terwijl je partner dat onzin vindt? Dan is het jouw taak om die appel te schillen. Je kind kan prima leven met de verschillen tussen ouders. Zolang je over de belangrijke zaken maar één lijn trekt – en je kind geen getuige is van discussies over de opvoeding.
