Soms weet ik niet waarom ik huil
De vraag
Sinds ik een serieuze relatie heb, nu zo’n anderhalf jaar, merk ik dat ik moeite heb om mijn tranen in te houden. Bij het minste of geringste moet ik zomaar huilen. Soms weet ik zelf niet eens waarom. Ik kan het gewoon niet tegenhouden.
Ik maak me altijd heel erg druk om dingen. Als ik ergens mee zit schrijf ik het altijd op. Ook wanneer ik iets heb opgelost schrijf ik het op, zodat ik altijd kan terugkijken. Ik ben heel lang onzeker over mezelf geweest en dat ben ik eigenlijk nog wel. Ik kijk op tegen de ex van mijn vriend, terwijl dat helemaal niet nodig is – zegt hij. Hij wil haar niet terug, maar toch ben ik bang daarvoor. Bijvoorbeeld als hij met haar praat. Als we hier samen over praten word ik ook altijd erg emotioneel.
Gek word ik van mezelf. Ik kan bijna nooit een serieus en goed gesprek voeren, zonder te huilen. Dit leidt ook tot ergernissen bij mijn vriend. Heeft u tips voor mij?
Het advies
Met jouw notities ben je al héél goed bezig.
Zelfcompassie en -begrip
Je gevoelens, en ook het zomaar huilen, zijn begrijpelijk. Vooral omdat je, zoals je zelf zegt, lange tijd onzeker bent geweest, en dat nu ook nog wel bent. Een serieuze relatie brengt natuurlijk ook veel in je leven teweeg.
Om voor eens en altijd korte metten te maken met je onzekerheid en je emotionele huilbuien adviseer ik je om eens met je huisarts te praten. Samen met hem/haar kun je bepalen welke weg je het beste kunt bewandelen om een eind te maken aan dat vele ‘zomaar’ huilen. Met de juiste begeleiding zul je op termijn zeker een serieus en goed gesprek met je vriend kunnen voeren!
Psychologie Magazine deed onderzoek naar huilen – zoals waarom we huilen. Je leest het hier.
