Alleen voor mij?
Beste Annette,
Omdat ik een duidelijke kinderwens heb, heb ik dit vanaf het begin van mijn relatie duidelijk aangegeven (onze relatie duurt nu 4 jaar). Mijn partner maakte het in het beginstadium niet uit. Later veranderde dit in absolute tegenstand, vervolgens zei hij het alleen voor mij te willen. Dit kan ik niet zondermeer accepteren, ik wil graag dat hij er zelf achter staat en het is de vraag of ik het nog wil als dat niet zo blijkt te zijn. Toch is hij gek met kinderen van familie en vrienden en zij met hem. Maar hij wil ze dus liever zelf niet. Misschien moet ik accepteren dat we geen kinderen krijgen… Ik ben al 36, bijna 37 dus het is een illusie te denken dat we het nog verder vooruit kunnen schuiven. Wie weet lukt het nu al niet meer, maar dan hebben we het wel geprobeerd en dat is toch een ander idee dan wanneer je er samen niet mee bezig geweest bent…
Begin dit jaar ben ik gestopt met de pil omdat we dit samen afgesproken hadden. Het aantal keren dat we hierna echt seks (hiermee bedoel ik geslachtsgemeenschap) hebben gehad is op een hand te tellen. Het lukt ons vaak niet eens meer om gemeenschap te hebben, de druk is hiervoor blijkbaar te groot. Naar mijn idee is bij hem sterk de angst aanwezig dat ik zwanger raak – wat de bedoeling ook is. Hij ontkent dit en zegt er wel achter te staan, maar hij geeft inmiddels wel toe dat het daarom waarschijnlijk niet meer lukt. Het seksleven is nu erg beladen en nog steeds wil het niet vlotten. Wat kunnen we doen om zonder verwijten naar elkaar dit weer op te bouwen ? Het probleem van wel/geen kinderen is naar mijn idee nog steeds/opnieuw aanwezig…
Alsnog van mijn kinderwens afstand doen is een optie, maar ik denk dat dat op termijn onze relatie niet ten goede komt. Een andere optie is toch proberen kinderen te krijgen, ook al staat hij er niet achter… dit lijkt me ook niet de oplossing. Het is een vicieuze cirkel….
We willen elkaar niet kwijt, hij wil mij de kinderwens niet ontnemen maar het lukt hem niet echt om er volledig achter te staan… En ik wil geen kinderen aan hem opdringen… Hoe kunnen we deze vicieuze cirkel doorbreken en als we uiteindelijk samen nogmaals zouden besluiten dat we wel proberen kinderen te krijgen, hoe kunnen we het seksleven dan weer ontspannen maken in plaats van zo beladen? Want als het zo blijft als nu is de kans op een zwangerschap wel heel erg klein…
Carla
