Ik klink dik
Laat je ze iets lager klinken, dan voelen mensen zich zwaarder en bij ‘hogere’ voetstapgeluiden juist lichter. Maar voor wie anorexia of een andere eetstoornis heeft gaat dat niet op, toont onderzoek aan de universiteit van Madrid. Er was al bekend dat zij hun spiegelbeeld als molliger waarnemen dan het in werkelijkheid is, nu blijkt dat ze ook een zwaarder persoon horen als ze naar hun eigen voetstappen luisteren. In het experiment beoordeelden vrouwen met eetproblemen hun lichaam zelfs als het zwaarst als ze lichte voetstappen hoorden. Bovendien liepen ze alsof ze zwaarder waren, met meer bonkende stappen.
Wat is hier aan de hand? Ons brein probeert chocola te maken van alle prikkels die binnenkomen via onze zintuigen (zoals zwaar klinkende voetstappen) in combinatie met eerdere persoonlijke ervaringen (de overtuiging dat je dik bent). Op basis van al die kennis trekt het brein conclusies over de situatie. Iemand zónder eetstoornis die lichtere voetstapgeluiden hoort dan normaal stelt zijn of conclusie bij en voelt zich lichter.
Maar mensen met een eetstoornis hebben zo sterk de overtuiging dat ze zwaar zijn, dat hun hersenen concluderen dat de geluiden niet kúnnen kloppen, waardoor ze volledig gaan varen op de overtuiging dat ze zwaar zijn en alle zintuiglijke prikkels negeren. Ze zijn dus blind én doof voor feiten die het tegendeel bewijzen.
