Beste Jolet
Ik ben een man van twintig jaar en heb een heteroseksuele relatie waarmee ik zeer tevreden ben. Toch voel ik me erg aangetrokken tot mannen. Sinds mijn dertiende lijdt mijn vader aan zware depressies. De steun en geborgenheid die ik nodig had, heeft hij me niet kunnen geven. Kan dat de reden zijn dat ik nu geborgenheid, kracht en veiligheid zoek bij een man? En dat ik dat soms verwar met seksuele gevoelens? Of verdring ik mijn homofiele gevoelens?
Antwoord van Jolet
Wie homoseksueel is en wie niet, is door een buitenstaander niet vast te stellen. Het hangt ervan af wat u voelt, op wie u verliefd wordt, met wie u wilt vrijen, over wie u erotische fantasieën heeft. Uiteindelijk benoemt iemand zelf of hij homo of hetero is. Het gaat dus om gevoelens en gedachten. Of u die gedachten vervolgens omzet in daden, is weer een andere beslissing.
De meeste mensen denken zwart-wit: je bent óf hetero, óf homo. Maar dat is niet realistisch als je in de harten en gedachten van de mensen kijkt. Iemand kan heel gelukkig als hetero leven, maar toch een homoverliefdheid meemaken. U bent tevreden met uw vriendin, dus u bent hetero. En misschien bent u af en toe ook een beetje homo? Lees eens over biseksualiteit op allesovergay.nl. Geneer u niet. Homoseksualiteit is niet onnatuurlijk; het komt voor bij mensen in alle culturen en ook bij dieren. U kunt zelf kiezen in hoeverre u verder wilt gaan met uw gevoelens.
Ik denk trouwens niet dat uw vaders depressie de oorzaak van uw gevoelens is. Het kan wel zijn dat u door zijn ziekte meer behoefte heeft aan vertrouwelijke vriendschappen. Een hetero-mannenvriendschap kan trouwens zeer hecht zijn, ook in emotioneel opzicht.
Elke maand behandelt psycholoog Jolet Plomp persoonlijke lezersvragen.
