Mijn vrouw is bang dat producten opraken
Beste Froukje,
Mijn vrouw wil altijd van alles voorraad in huis hebben. Ik vind dat onzin. Er zijn nu vaak producten die we moeten weggooien, omdat ze over de datum zijn. Ik vind het daarom geen goed systeem. Maar als ik dit met haar bespreek raakt ze erg van streek. Het moet op haar manier, want anders werkt het systeem niet, vindt ze. Ik vraag soms: ‘Wat is er nou zo erg aan als iets op is?’ Daar wil zij geen antwoord op geven.
Als ik iets opmaak moet ik het meteen op het boodschappenlijstje schrijven. En als ik dat niet doe, dan vindt ze dat ik haar systeem saboteer en wordt ze erg kwaad. Maar ik voel me zo gedwongen in haar systeem, waarvan ik bovendien vindt dat het niet echt goed werkt omdat we vaak dingen moeten weggooien. Hoe los ik dit op?
Vriendelijke groeten,
Mark
Beste Mark,
Het klinkt alsof je vrouw erg veel behoefte heeft aan controle en dat haar manier om (een gevoel van) controle te hebben, nogal wat aanpassing van jou vergt. Ik kan me voorstellen dat je daar niet altijd zin in hebt, zeker wanneer je ziet dat haar systeem ook nadelen heeft. Als je het met haar probeert te bespreken raakt ze van streek, waaruit blijkt hoe lastig het onderwerp voor haar is. Misschien weet ze niet goed waarom het zo belangrijk voor haar is, of baalt ze zelf soms ook van haar behoefte aan controle. De enige die daar antwoord op kan geven is zijzelf.
In de koopgroep zien we meer dat mensen bang zijn dat een product ‘opraakt’. Er is vaak een gedachte aan gekoppeld, bijvoorbeeld: ‘Als er bezoek komt en ik heb niet voldoende hapjes in huis, ben ik een slechte gastvrouw’. Ze kunnen vaak niet vertellen wat hier zo erg aan zou zijn, maar het roept veel angst op.
Een manier om er achter te komen waar je precies zo bang voor bent, is door de situatie op te zoeken en stil te staan bij de gevoelens die dat oproept. Zo zou degene uit het voorbeeld een keer geen boodschappen in huis kunnen halen als er bezoek komt en opschrijven wat ze daarbij denkt en voelt. Misschien denkt ze dat ze lekkere hapjes nodig heeft, om het gezellig te maken voor haar bezoek, omdat ze zelf niet interessant en onderhoudend genoeg is.
Door allerlei hapjes in huis te halen, wordt de angst op het moment zelf minder groot, maar op de lange termijn verandert er niets. Eigenlijk zou ze beter kunnen kijken wat er voor nodig is om meer zelfvertrouwen te krijgen in contact met andere mensen. Een andere stap kan zijn, om een paar weken bij te houden hoeveel geld er op deze manier eigenlijk ‘weggegooid’. Vaak geeft dat een ander perspectief op de situatie.
Je vraagt hoe jij deze situatie op kunt lossen. Ik ben bang dat jij dat niet voor haar kunt doen. De situatie kan alleen maar veranderen als je vrouw er zelf ook last van heeft en ervoor kiest om er iets aan te doen. Misschien wil ze hierbij de hulp van een therapeut inschakelen.
Dat je het niet kunt oplossen, wil niet zeggen dat je zonder morren moet meegaan in haar systeem. Je zult voor jezelf moeten bepalen waar je grens ligt en die aangeven. Misschien wil je alleen de dingen op het lijstje zetten, waarvan jij ook denkt dat ze gehaald moeten worden, of misschien kun je een bedrag afspreken dat per week uitgegeven wordt aan de boodschappen, zodat je de schade beperkt.
Veel succes bij het vinden van een manier om hier samen mee om te gaan!
Vriendelijke groet,
Froukje Wouts
Plusabonnees konden vragen stellen aan therapeut koopverslaving Froukje Wouts. Neem ook een kijkje op de site www.ggznml.nl
