Mijn zoon (23) zegt dat hij bang is om in contact met anderen te komen. Hij werkt wel, maar onder zijn niveau. Een opleiding beginnen vindt hij geen optie omdat hij dan nieuwe mensen moet ontmoeten. Hij is thuis erg bepalend en de sfeer is niet best. Hij weigert hulp, want hij wantrouwt hulpverleners. Moet ik hem met rust laten of pushen?
Het is heel begrijpelijk dat je wilt helpen, zeker omdat je zoon last lijkt te hebben van sociale angst, maar hij is wel een volwassene. Je zoon heeft waarschijnlijk ruimte nodig om zijn eigen weg te vinden.
Geef hem het gevoel dat hij er helemaal mag zijn, ook met zijn twijfels. Luister zonder oordeel en zonder direct te sturen of te veel vragen te stellen. Probeer hem niet te pushen om contacten aan te gaan; dat werkt vaak averechts.
Wat betreft een opleiding kun je hem vragen waar hij enthousiast van wordt of van droomt. Misschien lukt het hem wel om daar kleine stappen in te nemen, zoals een korte cursus volgen – in plaats van een hele opleiding? Zo kan hij vertrouwen opbouwen zonder druk te voelen.
Een loopbaantraject kan ook helpen, omdat het gericht is op mogelijkheden en de toekomst en niet op problemen, wat stimulerend kan werken.
Wat betreft zijn bepalende gedrag thuis is het goed om rustig en zonder verwijten grenzen te stellen en te bespreken wat jullie van elkaar verwachten. Zo kan er meer balans en begrip in huis ontstaan.
