Wanneer vertel ik mijn dochter (6) dat ze een halfzusje krijgt?

Beste Marcel,
Inderdaad een hele ingewikkelde vraag, maar daar ben ik uiteraard voor. Soms gebeuren er dingen waardoor er een bizarre situatie kan ontstaan, dat blijkt maar weer. Het klinkt alsof je totaal vast staat en geen kant op kan. Twee vrouwen die hetzelfde lot delen, met jij als dubbelvader daartussen.

Ik vind de gedachte eraan alleen al ingewikkeld. De liefde voor je dochtertje klinkt overigens ook heel echt en diep. Ik wil dus wel even erkennen dat dit voor jou heel moeilijk moet zijn! Wat er ook gebeurd is en hoe het ook ontstaan is, deze situatie had jij zelf ook niet kunnen bedenken. En dus ben jij op jouw manier ook een beetje slachtoffer, net als iedereen in deze situatie. Het klinkt raar, maar ergens denk ik dat het goed is om je dit te zeggen, omdat je het wellicht niet zo snel van een ander zal horen. Lees hier dus niet te snel overheen; jij bent ook slachtoffer in deze situatie.

En daarnaast is de echte hoofdrolspeler in je vraag je lieve dochter. Je voorstel klinkt wat mij betreft prima, al is het natuurlijk maar de vraag hoe het tegen die tijd met je dochter gaat. Ik denk dat ik er zelf voor zou kiezen om het per half jaar te bekijken. Als je kunt onderhandelen met de twee vrouwen zonder ruzie of gedoe, dan is direct communiceren (door met zijn drieën ergens in een rustige kroeg af te spreken) mijns inziens het beste.

Mocht dit niet lukken: De complexe driehoeksverhouding maakt wellicht dat het niet onverstandig zou zijn om een mediator in te schakelen. Dit is een objectieve vierde persoon die als een soort van bruggenbouwer samen met jullie overlegt wat er moet gebeuren, en hoe er concrete, duidelijke afspraken kunnen worden gemaakt. Op die manier komt er helderheid, zonder dat er rare toestanden gaan ontstaan met bijvoorbeeld twee moeders die strijden tegen één vader, of andersom.

Ik denk dus dat je je dochter een groot plezier zou doen door dit zo kalm en pragmatisch mogelijk op te lossen. Een mediator kan een psycholoog zijn, of een advocaat. Een nuchtere vierde persoon die geen emotionele verwarring heeft zou jullie in 1 tot 3 gesprekken denk ik heel goed kunnen helpen.

Benadruk in je communicatie naar de moeders toe dat je dit juist voorstelt omdat je een positieve basis wilt leggen voor je dochter, dat je zelf te emotioneel betrokken bent en dat je dus heel graag een professional zou willen benaderen voor overleg. Op die manier kunnen jullie er wellicht samen uitkomen zonder dat al die emotionele ballast de hele tijd in de weg zit.

Ik hoop dat je hier iets mee kunt!

Vriendelijke groet,
Gijs Jansen