Mijn broer en zus strijden op leven en dood over de verdeling van de erfenis, al sinds twee jaar voor het overlijden van onze moeder. Onze vader is jong overleden, moeder was dominant en had narcistische trekken. Kan die strijd een gevolg zijn van de opvoeding?
Om te beginnen kunnen er overgeërfde karaktertrekken zijn die zo’n ruzie voeden, zoals een onvermogen om zich te verplaatsen in andermans gevoelens. En, ja, ook speelt de opvoeding mee – die kan het gevoel hebben ingeprent dat je moet vechten om recht gedaan te worden. Of er kunnen gevoelens van competitie zijn gegroeid. Kinderen ontwikkelen dit soort gevoelens heel subjectief en ongemerkt. Het is hun persoonlijke interpretatie; die hoeft niet op werkelijkheid te berusten.
Maar ook de huidige verhoudingen spelen een rol. Bijvoorbeeld: men gunt iemand die rijk is minder. Of iemand die weinig hielp bij de mantelzorg wordt in een hoek gezet. Ook speelt er vaak argwaan tegenover ‘de koude kant’: schoonzussen en zwagers. En soms is de stervende ouder een oorzaak. Als die een verslechterd geheugen heeft en tegenstrijdige toezeggingen doet, wordt het heel ingewikkeld.
Een erfenisconflict gaat nooit alleen over geld. Het loopt zo hoog op door de psychologische betekenis die nabestaanden geven aan de spullen en de centen die er te verdelen zijn. Een ‘nalatenschapscoach’ helpt hiervoor oplossingen te vinden; zowel notarissen als familietherapeuten bieden deze hulp aan. Familietherapeut Else-Marie van den Eerenbeemt schreef er een boek over: Wie krijgt de gouden armband van moeder?
Nog een advies voor uzelf: pas op dat u, door uw afkeer van ruzie, niet te veel inlevert waarvan u dan later spijt krijgt.
