De vraag

Ik kom niet aan mezelf toe door de zorg voor anderen

Beste Caroline en Odette,

Soms voel ik me eerder een defecte machine dan een mens. Hoewel ik sinds 2004 geen betaald werk meer heb, lijk ik steeds meer tijd en energie tekort te komen. In 2008 ben ik verhuisd naar een huurhuis, ik heb het huis nog steeds niet op orde, er hangen zelfs geen gordijnen boven. Toch loop ik voor mijn gevoel voortdurend te stressen en te rennen.

Zo besteed ik veel tijd aan mijn demente vader, heb ik mijn – officieel bij zijn vader wonende – zoon in huis die opgenomen is geweest wegens schizofrenie en nu bijna de hele dag in pyjama rondloopt, veel troep maakt en agressief wordt als ik daarover wil praten, en help ik mijn laatste ex, die niet van hier is en analfabeet, met een aantal zaken. Ook zorg ik voor de hond en de kat van mijn zoon.

Ik wil best wat voor anderen doen, maar het wordt me teveel. Ik heb de laatste tijd juist mijn leuke dingen afgezegd, omdat ik uitgeput was. Ik heb moeite met het trekken van grenzen en ben ook bang voor agressie – daar heb ik in het verleden iets te vaak mee te maken gehad. Ik heb hulp gezocht bij een psychologe, in eerste instantie om van die verlammende angst af te komen, maar ze heeft me op dagstructuur en prioriteiten gezet. Daar kom ik echter steeds niet aan toe. Hebben jullie uitvoerbare tips voor me?

Alvast dank.

Met vriendelijke groet,
Oedske

Het advies

Beste Oedske,

Je schrijft dat je je meer een defecte machine voelt dan een mens. Daarmee verwoord je heel adequaat wat er met iemand gebeurt als je vooral voor anderen zorgt en te weinig voor jezelf. Je put je reserves uit, en vervolgens kom je in een vicieuze cirkel: de dingen die je zelf leuk vindt en waarmee je juist goed voor jezelf zorgt zeg je af omdat je te moe bent. Terwijl die dingen je opladen en frisse energie geven, waardoor je je weer mens voelt. Je bent hier beslist niet de enige in! Goed dat je al hulp hebt gezocht bij een psychologe, want de zorg voor een demente vader en een zoon die lijdt aan schizofrenie is intens.

Je geeft zelf aan waar de sleutel ligt om je weer meer mens te gaan voelen: beter je grenzen leren trekken om je eigen leven meer op te eisen. Dat je daarbij in het verleden angstige ervaringen hebt gehad maakt het natuurlijk lastig. Hoe kun je nu meer aan jezelf toekomen, waardoor je tijdig je accu oplaadt en je je weer mens voelt? Volgens mij kun jij al winst behalen door te beseffen dat je een grote ‘Pleaser’ in je hebt. Jij maakt het anderen graag naar de zin, helpt ze graag en geeft ze vast een welkom gevoel. Die kant van jou is goud waard, maar heeft het teveel voor het zeggen. De‘tegenpool’ van de Pleaser laat je tot nog toe te weinig aan bod komen, namelijk de ‘Egoïst’ in jou die weet en doet wat goed is voor zichzelf.

Nou schrikken mensen die graag anderen een plezier doen vaak van het woord Egoïst. Maar het is feitelijk een heel gezonde en normale kant: dat JIJ ook ruimte en tijd voor jezelf nodig hebt – al was het maar omdat je anders niet eens meer de puf hebt om voor anderen te zorgen…! De ‘pleasende’ kant in ons schrikt vaak van conflicten en houdt van harmonie. Jouw Egoïst weet wat jij leuk vindt om te doen. Die is ook minder bang om de confrontatie aan te gaan.

Maak jouw egoïst dagelijks een stukje sterker door iets te doen wat jij leuk vindt. Denk in kleine stapjes. Dus als je zin hebt om een reis te maken en naar muziek te luisteren, kies dan eerst iets uit dat je makkelijk kunt inpassen in je dagelijkse leven. Train je ‘nee-spier’ door een lijstje van 10 dingen te maken die je liever niet wilt doen en waartegen je nu al makkelijker nee kunt zeggen. Zo maak je het haalbaar voor jezelf. En geef jezelf iedere keer een compliment wanneer het je lukt. Zo doorbreek je stapje voor stapje de vicieuze cirkel en groeit je kracht om steeds beter voor jezelf te zorgen – waardoor je ook weer voor anderen kunt zorgen.

Met vriendelijke groet,
Odette Meyer

Meer weten over dit thema? Bekijk Assertiviteit
Deel dit artikel:
3 februari 2011 | Laatst gewijzigd op 16 maart 2020

Lees ook deze artikelen

Ex Jehovah’s Getuigen Frances Peters: ‘Ik kon niet langer zwijgen’
Verhaal

Ex Jehovah’s Getuigen Frances Peters: ‘Ik kon niet langer zwijgen’

Ze groeide op bij de Jehovah’s Getuigen, net als haar man, kinderen en beste vrienden. Maar een paar jaar geleden kreeg Frances ...
Waarom échte aandacht zo belangrijk is voor je kind
Branded content

Waarom échte aandacht zo belangrijk is voor je kind

‘Kijk mam, dit heb ik gemaakt op school.’ Je werpt een blik op het knutselwerk van je kind, zegt dat je het prachtig vindt, en...
Column Anaïs van Ertvelde: ‘“Help!”, roep ik. En: “Brand!” Maar als er niemand is om je te ­horen, maakt je ­woordkeuze ­weinig verschil’
Artikel

Column Anaïs van Ertvelde: ‘“Help!”, roep ik. En: “Brand!” Maar als er niemand is om je t...

Anaïs van Ertvelde is een Vlaamse schrijver, historicus, podcastmaker en columnist, en vertelt in elk nummer over haar leven.
Column Anaïs van Ertvelde: ‘“Help!”, roep ik. En: “Brand!” Maar als er niemand is om je te ­horen, maakt je ­woordkeuze ­weinig verschil’
Artikel

Column Anaïs van Ertvelde: ‘“Help!”, roep ik. En: “Brand!” Maar als er niemand is om je t...

Anaïs van Ertvelde is een Vlaamse schrijver, historicus, podcastmaker en columnist, en vertelt in elk nummer over haar leven.
Hoe geef ik mijn grenzen op een goede manier aan?
Advies

Hoe geef ik mijn grenzen op een goede manier aan?

Hallo Bregje, Sinds een paar maanden werken we als team nu zelfsturend. Tegelijkertijd is ons team ook groter geworden met collega...
‘Zet mijn man mij onder druk voor seks?’
Advies

‘Zet mijn man mij onder druk voor seks?’

Mijn man en ik zijn bijna tien jaar bij elkaar. Sinds de geboorte van onze dochter heb ik geen zin meer in seks, wat leidt tot spa...
Ze dreigt met zelfmoord als ik ga
Advies

Ze dreigt met zelfmoord als ik ga

Beste Jolet, Ik wil bij mijn vriendin weg, maar ze dreigt met zelfmoord op het moment dat ik aangeef bij haar weg te willen gaan. ...
Komt het nog goed tussen mij en mijn broertje?
Advies

Komt het nog goed tussen mij en mijn broertje?

Beste Wilbert, Ik ben een vrouw van 43 en mijn broer is 41. Als kind hadden we zowel een close en gezellig contact als heftige sla...
Het gevaar van te zorgzame kinderen
Artikel

Het gevaar van te zorgzame kinderen

‘Mam, zal ik de tafel afruimen zodat jij kunt uitrusten?’ Kinderen kunnen heel zorgzaam zijn. Een mooie karaktereigenschap, di...
Mantelzorg: hoe hou je het vol?
Artikel

Mantelzorg: hoe hou je het vol?

Ze wíllen het graag, daar gaat het niet om. Maar het geduld dat mantelzorgers moeten opbrengen is soms bijna bovenmenselijk. En z...
13556