Ik heb een stok achter de deur nodig
Beste Tanja,
Ik heb al vanaf mijn jeugd last van uitstellen. Dat begon al op school met het op het laatste moment studeren voor tests of afmaken van opdrachten. De kern van het probleem is dat ik altijd een stok achter de deur moet hebben om iets voor elkaar te krijgen, wat zich meestal vertaald in een deadline en ook vaak resulteert in nachtwerk. In het artikel is herkenbaar het getreuzel om eindelijk ergens aan te beginnen, zoals eerst koffie halen, e-mails lezen, het liefst nog een paar boeken lezen over het onderwerp en uitgebreid internet raadplegen voordat je er aan begint.
Nu valt het met mijn huidige job en thuis wel mee, maar het grote probleem is mijn eigen bedrijf die ik nu naast mijn baan probeer op te starten. Hier ben al vijf jaar mee bezig, en in 2005 tot nu werk ik zelfs vier dagen in de week om één dag per week in het bedrijf te investeren. Er is nu wel een website en ik heb wel klanten gezocht, maar meestal wordt het een weekend van drie dagen.
Tevens zoek ik al jaren naar een andere baan op hetzelfde gebied als mijn bedrijf, wat eigenlijk zeer specialistisch en moeilijk te vinden werk is. Dit is dan ook mijn excuus waarom werk en klanten niet te vinden zijn. Er zijn natuurlijk ook de omstandigheden, zoals de internetcrash na 2000, en het feit dat mijn vrouw toen een opleiding begon die pas in 2004 afgerond was (ik had zelf tussen 1998 en 2000 een master opleiding gedaan voor de specialisatie waar ik werk zoek). Ik heb dus werk geaccepteerd wat eigenlijk niet op mijn studie aansluit (maar wel op mijn vorige loopbaan), en doe dus al meer dan vijf jaar werk wat ik eigenlijk niet leuk vind.
Ik ben nu achter in de 40 en dan wordt het ook nog eens moeilijk om een beginpositie te krijgen voor de specialisatie. Ik had gehoopt de afgelopen vijf jaar ervaring op te doen in dit gebied, ik dacht twee studiejaren te investeren en mijn carrière kan een andere wending nemen. Eind 2000 heb ik ook even voor een dot.com bedrijf gewerkt, maar door die crash en de recessie is het allemaal voor niets geweest. Ik zit nu wel veilig voor een grote firma te werken, maar zie eigenlijk weinig perspectief. Ik heb ook intern veel gesolliciteerd naar mijn specialisatie, maar dan willen ze bijvoorbeeld minimaal twee jaar ervaring of hebben hele andere functies in gedachten.
Nu komt de volgende reorganisatie eraan en is er weer een stok achter de deur om toch maar die leuke baan te vinden. Ik zit dus al vijf jaar lang mijn droombaan uit te stellen, en ik zit maar aan te klungelen met conferentiebezoekjes, website bouwen, netwerken die niet werken, en iedereen weer de toegevoegde waarde van mijn specialisaties uit te leggen: gebruikersvriendelijk maken van apparaten en software.
Hoe kan ik dit uitstelgedrag veranderen om in ieder geval dit jaar nog de gewenste baan te krijgen? Ik heb nu het “geluk” dat er wordt gereorganiseerd, want nu moet ik iets anders vinden tegen de zomer, maar ik zou liever dat het vanuit mijzelf kwam, en nog beter als het eigen bedrijf zou gaan lopen.
Vriendelijke groeten,
Johan
