Ik faal als adoptiemoeder

Beste Annemiek,
Wat een lastige situatie voor je. Het lijkt of het een keuze is: aan de ene kant zorgen voor je dochters en aan de andere kant zorgen voor jezelf. Maar eigenlijk komt het beide op het zelfde neer. Goed zorgen voor jezelf, in dit geval, op tijd je grenzen aangeven, leidt ook tot zorgen voor je dochters. Je leert ze om zelfstandig te worden en ook om rekening te houden met jouw gevoelens. Opvoeden is niet makkelijk en gaat zeker niet zonder pijnlijke momenten. Het effect is nooit op korte termijn zichtbaar en het voelt dus vervelend als er spanningen zijn.

Maar dat vervelende gevoel gaat voorbij, accepteer dat de situatie nu zo is. Je hebt je best gedaan en blijft hun moeder maar dat houdt ook in dat je respect verdient. Dat kan je aangeven in een gesprek of in een brief aan je dochters. Voor jou speelt met name het aspect van ‘self kindness’ een rol, mild zijn voor jezelf op die momenten dat je denkt dat je tekort schiet. Het oordelende stemmetje, dat streng zijn voor jezelf, waar komt dat vandaan?

Je bent zo hard aan het werk om het anderen naar de zin te maken, dat dit zelfs ten koste van jezelf gaat. Geef jezelf de compassie die je ook aan anderen geeft. Met compassie bedoelen we dat je niet oordeelt over jezelf en ook geen medelijden hebt, maar mededogen voor jezelf hebt. Je staat oog in oog met jezelf, met alle menselijke fouten en je bent vriendelijk en mild naar jezelf, zoals je ook naar een vriendin zou zijn.

Dus stop met zo hard je best te doen en gun jezelf tijd om te wennen aan deze nieuwe levenshouding.
Hartelijke groet,
Margreeth en Mieke

• Het gevoel te falen of steeds tekort te schieten geeft veel stress. Maar mild zijn voor jezelf is niet altijd makkelijk. Lees de vragen aan experts Mieke Meulmeester en Margreeth Eisma, trainers van de workshop Zelfcompassie.
• Neem ook een kijkje op de site Vonk Zelfbepaling