Mijn broer heeft kanker, hoe kan ik dat accepteren?
De vraag
Beste Roel,
Helaas is er voor de zoveelste keer kanker teruggekomen bij mijn broer. Ik was er al bang voor dat er wel weer een tegenslag zou komen, maar ik had er alle vertrouwen in dat het met hem goed zou gaan. Zo zie je maar weer hoe alles ineens kan veranderen zonder dat je het verwacht en zonder dat je het kan voorkomen.
Hoe kan ik accepteren dat tegenslagen nu eenmaal bij het leven horen? Tot dusver had ik als truc mij te concentreren op de goede punten, bijvoorbeeld dat er behandeling mogelijk is en dat ze er snel bij zijn, maar helaas helpt het niet meer echt.
groeten L.
Het advies
Beste Roel,
Voor sommige situaties is geen troost of verzachting te vinden. Evenals de dood zijn het voldongen feiten, de dood overkomt ieder en terugkerende ernstige ziekten een aantal onder ons. Tegenslagen die gaan over leven en dood zijn emotioneel vaak niet te vatten, het is onredelijk en ze vergen het uiterste van de getroffene en de mensen in de directe omgeving. Hoe er dan toch mee omgaan, want daar is geen ontkomen aan?
Je noemde ‘concentreren op goede punten’ dat helpt jezelf en de ander om lichtpuntjes te zien en er het beste maar van te hopen. In de nieuwe situatie lijkt deze hoop vervlogen. Er rest nog maar een soort reactie: ‘er zijn voor de ander’, een resterende periode met je broer zoveel mogelijk betekenis geven, voor jezelf en voor hem. Een moeilijke opgave waarin jezelf beoordeelt wat je op kan brengen en toch weer gaan denken in termen van lichtpuntjes.
Acceptatie is een manier om om te gaan met tegenslag. Sommige situaties kunnen nooit geaccepteerd worden, hun emotionele neerslag is te groot. De ‘beladen’ ervaring moet dan zo goed mogelijk geplaatst worden. Praten met de mensen die er direct bij betrokken zijn helpt. Er is openheid en eerlijkheid bij nodig om samen te feiten onder ogen te zien, terug te kijken op wat goed was en hoe het later zal zijn.
Roel Cremer
