Beste Jolet
Op straat word ik regelmatig aangesproken door mannen. Ze vragen mijn telefoonnummer of stellen voor om met me mee te lopen. Ik vind het moeilijk nee te zeggen, omdat ze niets verkeerd doen; ze blijven beleefd. Toch vind ik het niet prettig. Tegenwoordig ontwijk ik ze. In plaats van vriendelijk te lachen, negeer ik ze nu, maar dat is zo onaardig. Hoe kan ik op een goede manier duidelijk maken dat ik er niet van gediend ben?
Antwoord van Jolet
U hoeft zich niet schuldig te voelen als u dit gedrag niet prettig vindt. Tenslotte brengt die man, hoe vriendelijk ook, u in een ongemakkelijke positie. Hij stelt een vraag, dus u mag ja of nee zeggen – logisch toch? Wees vriendelijk maar kort en duidelijk in uw afwijzing: ‘Nee, dank u.’
Als het gaat om mannen uit andere culturen, zou het volgende misverstand een rol kunnen spelen. Er zijn nogal wat landen waar een vrouw mannen op straat nooit rechtstreeks aankijkt. Als een Nederlandse vrouw dat wél doet – en er zelfs vriendelijk bij lacht, zoals u –, kan dat worden opgevat als een uitnodiging tot contact. Wegkijken is in deze ‘buitenlandse lichaamstaal’ eerder normaal dan beledigend.
Bedenk wel dat veel mooie liefdes op straat zijn begonnen. Kijk dus even wie u tegemoet komt, voordat u de ogen afwendt!
Elke maand behandelt psycholoog Jolet Plomp persoonlijke lezersvragen. Deze vraag is gepubliceerd in Psychologie Magazine, oktober 2007
