Ik mis intimiteit in onze relatie
De vraag
Hallo Ursela,
Ik woon alweer vijf jaar samen. Het zit mij de laatste tijd nogal dwars dat mijn vriend zich steeds minder voor mij interesseert, tenminste zo voel ik dat. We communiceren slecht. Dat is eigenlijk nooit echt fijn gegaan, want als ik over persoonlijke dingen wil praten, schuift hij het af als zeuren.
Ook is er steeds minder intimiteit tussen ons. Hij houdt vaak de boot af als ik toenadering zoek. En als we een keer intiem zijn, is het bijna onpersoonlijk en binnen drie minuten gebeurd.
Samen dingen ondernemen staat ook op een heel laag pitje, behalve dan de verplichte dingen zoals verjaardagen etc. Ik maak mij heel veel zorgen en ik heb hem dat ook verteld, maar hij vindt dat ik zeur. Ik word hier erg onzeker van…..
vriendelijke groet,
Johanna
Het advies
Beste Johanna,
Persoonlijke zaken afdoen als gezeur, samen minder ondernemen, de boot afhouden. Ik kan mij goed voorstellen dat je je zorgen maakt.
Gebrekkige communicatie is helaas vaak de oorzaak van veel relatieproblemen. Waarbij het overigens niet zo hoeft te zijn dat alle twee de partners praters moeten zijn om toch goed te kunnen communiceren. Wel is het belangrijk daarvoor het juiste moment te kiezen (dus bijvoorbeeld niet direct na een drukke werkdag of vroeg in de ochtend wetende dat de ander geen ochtendmens is) en ook is het belangrijk de juiste vorm in acht te nemen (elkaar geen verwijten maken, maar daarvoor in de plaats vanuit de ‘ik’-vorm’ spreken en dat ook weer niet zo lang dat de ander niet kan antwoorden).
Natuurlijk kunnen partners, hoe pijnlijk dat ook is, uit elkaar groeien, andere verwachtingen krijgen, een niet-synchroon lopende ontwikkeling doormaken, een traumatische ervaring (ontslag, overlijden) beleven. Dat alles zou tot daaraan toe zijn, als beiden nog maar de wil hebben samen aan de relatie te willen werken, het samenzijn belangrijk blijven vinden, de gevoelens van de ander ter harte willen nemen en naar elkaar willen blijven luisteren.
Ga eens na hoe het met jullie gevoelens voor elkaar gesteld is, wat jouw vriend bezighoudt, of hij nog wel open staat voor jou, voor jouw gevoelens, of hij bereid is samen aan jullie relatie te werken, of hij van goede wil is en eventueel bereid is in relatietherapie te gaan. Mocht je daarover geen goed gevoel hebben, dan is het aan jou hoe jij hiermee wilt omgaan. Hoe je verder wilt met je toekomst. Wil en kun je op deze (huidige) manier leven? Alleen jij kunt daarop een antwoord geven. Wat jouw antwoord ook is, laat vooral jouw eigen geluk zwaar meewegen! Of dat nu is in je huidige relatie, in een relatie met een ander of als een zelfstandige en onafhankelijke Johanna.
Johanna, ik wens je veel sterkte en veel geluk toe op je verdere levenspad.
Hartelijke groet,
Ursela van Stekelenburg
