Er komt niets uit mijn vingers
De vraag
Beste Jolet
Telkens neem ik mij voor boeken te lezen, me goed voor te bereiden op mijn werk of iets leuks voor de verjaardag van mijn vrouw te doen. Maar iedere keer gebeurt het niet of te laat. ‘LUI!’ roept mijn omgeving, maar zelf ervaar ik het als een soort verlamming, het doet me pijn. Ik geloof niet in mijzelf, de onderneming lijkt steeds gigantisch en computer en tv bieden afleiding. Ik kan niet alleen zijn en het lijkt of daadkracht ver te zoeken is. Met sporten heb ik wel een flink doorzettingsvermogen. Hoe is zoiets te verklaren?
Het advies
Antwoord van Jolet
Vermijden, uitstellen - hoe relaxt het ook oogt, het is een beruchte bron van stress. Met dit gedrag ‘bewijst’ u dagelijks dat u tekortschiet. Aan dit nadeel kleeft vaak een psychologisch voordeel: wellicht koestert u die mooie, onuitgevoerde plannen uit faalangst.
Uitstelgedrag helpt u te denken dat u eigenlijk een bijzonder goed mens bent (het komt er alleen nu even niet van). Vermoedelijk bent u met sporten realistischer in de eisen die u zichzelf stelt. Probeer diezelfde houding eens op andere terreinen. Maak onnozele, middelmatige plannen, en voer ze gewoon uit. Dat bevalt uiteindelijk beter dan deze ambitieuze, maar depressief makende uitstellerij. U hoeft echt niet bijzonder te zijn, want zelfs nu u ‘lui’ bent, houden ze al van u.
