Mijn vrouw en ik zijn echte maatjes en doen avontuurlijke dingen samen. Nu wil zij drie maanden alleen gaan wandelen, voor haar een fysieke en mentale uitdaging. Op zich vind ik dat mooi, maar ik zou niet weten wat ik moet doen zonder haar. En ik ben ook wel een beetje bang dat ze door deze trip zo zal veranderen dat ze onze relatie minder waardeert.
Laat je vrouw gaan. Anders loop je kans dat jullie samenzijn wordt verstikt door angst. Het is natuurlijk wel goed om te zeggen dat je haar zult missen – anders verdwijnt jullie relatie in het drijfzand van onverschilligheid.
Elke relatie bevindt zich op het snijpunt van autonomie en verbinding. Soms is een liefdespaar meer verbonden, zoals wanneer je verliefd bent of kinderen grootbrengt. Soms zijn beide geliefden autonomer, zoals wanneer de noodzaak om je samen van zo’n grote taak te kwijten afneemt.
Als het goed is, voel je tegen die tijd zo veel veilige verbondenheid dat je allebei ook persoonlijke doelen kunt realiseren.
Misschien is dit nog wel de belangrijkste opdracht in een duurzame relatie: je eigen leven niet verwaarlozen. Verbinding moet geen verslaving worden. En ook jij doet er goed aan te werken aan autonome doelen.
Doe iets wat je altijd graag had willen doen, maar waaraan je nooit ben toegekomen. Je zult blijer zijn met jezelf en je hebt iets te vertellen als je vrouw terugkeert. Dat zal jullie goed doen.
