Is psychoanalyse uit de tijd?

Snel en efficiënt, dat zijn de sleutelwoorden van de jaren negentig. Laten wij die begrippen ook gelden wanneer wij hulp zoeken bij psychische problemen? De psychoanalyse, de vorm van therapie waar het allemaal mee begon, staat allang achteraan in de rij van vele mogelijkheden. Hulpverlening bij een depressie, extreme angsten of grote onzekerheid, vindt veel vaker plaats in de vorm van assertiviteitstrainingen, gedragstherapie of het voorschrijven van medicijnen. In het beeld van deze tijd - drukke banen, strak geplande vrijetijdsbesteding en snelle bevrediging van de behoeften - lijkt een efficiënte pil of een doel gerichte gedrags verandering dan ook veel beter te passen dan het eindeloze graven in het onderbewuste of het verleden. Is de psychoanalyse zo langzamerhand niet een beetje uit de tijd?