Vind jij dat je kinderen áltijd moet vertellen over ontrouw?
‘Dat vind ik een lastige vraag. Kinderen merken het eigenlijk altijd wel als er iets aan de hand is, dus daarom denk ik dat een goed idee is om uit te leggen waarom ze spanning voelen in huis.
Ik betwijfel alleen of het altijd slim is om aan hele jonge kinderen uit te leggen wat er precies gebeurd is. De informatie dat een van hun ouders vreemd is gegaan of dat er een ander in het spel is, is heftige informatie voor jonge kinderen. Hun hele thuissituatie kan daardoor onstabiel aanvoelen.
Daarom zou ik de keuze begrijpen om de kinderen pas te vertellen over de ontrouw als ze ouder zijn, of om het helemaal niet te vertellen. Het belangrijkste is dat je goed luistert naar je kinderen, samen een plan hebt en zorgt dat er duidelijkheid is.’
Wat zijn de grootste valkuilen wanneer stellen hun kinderen wél vertellen over ontrouw?
‘In mijn praktijk hoor ik weleens dat stellen de gebeurtenis al met hun kinderen hebben besproken terwijl ze nog middenin de crisisfase zitten. Daardoor krijgen kinderen mogelijk te maken met de heftige emoties van hun ouders, wat veel stress, onzekerheid en verwarring kan veroorzaken.
Ook is er na zo’n korte tijd nog veel merkbare woede bij de ouder die bedrogen is, waardoor kinderen het gevoel kunnen krijgen dat ze een kant moeten kiezen. Dat kan voor vervelende situaties zorgen.’
Wat is het beste moment om het je kinderen te vertellen?
‘Het meest geschikte moment om het te vertellen verschilt natuurlijk per koppel en situatie. Het is verstandig het nieuws pas te delen als er minder ruzie wordt gemaakt en het niet meer elke dag ter sprake komt. Wanneer er meer rust is, is het bovendien een goed idee om eerst samen te bespreken wát jullie de kinderen precies gaan vertellen.’
Wat kun je als ouder aan je kinderen vertellen als je uitleg wilt geven?
‘Voordat je je kinderen iets vertelt, is het handig om zelf duidelijkheid te hebben over het vervolg van de relatie, zodat je dat op een goede manier aan de kinderen uit kunt leggen. Ook is het belangrijk dat je na het gesprek – waarin je alles uitlegt – allebei hetzelfde verhaal blijft vertellen aan de kinderen, en dat je je partner nooit zwart maakt. Niemand mag de boeman of boevrouw worden.
Welke woorden je gebruikt, hangt af van de leeftijd van de kinderen. Bij wat jongere kinderen zou ik kiezen voor een uitleg als: ‘een van ons is verliefd geweest op een ander’, of ‘een van ons heeft een relatie gehad met een ander’.
Dat is duidelijk, terwijl niemand de schuld krijgt. Als de kinderen ouder zijn, kun specifieker zijn over waarom iemand ontrouw is geweest en hoe jullie aan de relatie willen gaan werken. Dat kan hen helpen om de situatie beter te begrijpen.’
