Column Anaïs van Ertvelde: ‘Hoe vertel ik aan mijn nieuwe partner dat ik een onzichtbare beperking heb?’
In die gevallen weet ik nooit goed naar wie ik mijn lezers moet doorverwijzen. Wat doe je wanneer je met vragen zit rond een handicap? Zelf vond ik nooit een kundig iemand bij wie ik terecht kon. Psychologen zijn vaak niet in het thema onderlegd, bekijken het alleen binnen het kader van rouw en verlies, of hebben vooroordelen en zijn zelden (fysiek) gehandicapt. Bovendien zijn hun praktijken vaker niet dan wel toegankelijk.
In de VS hebben ze een prachtige hulpverlener: de crip doula. Haar taak? Ze laat mensen met een beperking ‘geboren’ worden in hun nieuwe gehandicapte of chronisch zieke bestaan. Je kunt de doula – die zelf een beperking heeft – alles vragen: over praktische vaardigheden, over hoe je omgaat met discriminatie en hoe je bouwt aan je gehandicapte identiteit. Met ongeduld wacht ik op het eerste Nederlandse exemplaar. Werk gegarandeerd. Niet alleen stuur ik mijn lezers door, ik ben de eerste die zelf op spreekuur komt.
