Klinisch psycholoog Edith Mei-Ling Tjoa: Dat is een lastige situatie. Je moeder heeft geen zelfinzicht, zeg je. Dat klinkt vrij beschuldigend. Zeg je dit ook zo tegen haar? Ik kan me voorstellen dat ze zich dan wil verdedigen, zeker als je vader het ook tegen haar zegt.
Nu je volwassen bent, kun je proberen om niet meer in de rol van het kind te schieten. Ten eerste: besef dat ouders meestal niet de intentie hebben om naar tegen hun kind te doen. Gebeurt dat toch, dan is dat vaak een reflexmatig gedragspatroon, stammend uit het verleden.
Mogelijk heeft zij vroeger ervaringen opgedaan waardoor ze zich snel afgewezen voelt. Misschien kun je iets meer compassie voor haar gedrag opbrengen als je haar geschiedenis kent?
Ten tweede: wat is jouw onderliggende behoefte richting je moeder? Kun je die met haar delen op een kwetsbare manier? Bijvoorbeeld: ik mis je en zou graag meer fijne momenten delen als moeder en dochter.
Misschien vind je het gemakkelijker om haar een brief te schrijven. Schrijf twee versies: één waarin je ongefilterd al je pijn en boosheid uit, en één waarin je je behoeften deelt. Die eerste is voor jezelf, die tweede geef je aan haar.
Gezinstherapeut Marijke van de Laar: Als volwassene weer bij je ouders terechtkomen, is heel moeilijk. Oude gezinsdynamieken spelen dan weer op. Als kind kijk je op naar je ouders en onderga je hun reacties, omdat je verlangt naar goedkeuring.
Zolang je je ouders tevredenstelt, word je gezien. Nu je volwassen bent, probeer je niet meer de goedkeuring van je moeder te krijgen op dat kindniveau. Je wilt een volwassen interactie met haar en niet met de moeder van vroeger. Dat botst.
Ouders adviseren hun kinderen vaak wat zij zelf zouden doen in lastige situaties. Doordat je moeder jou graag wil helpen, komt ze misschien met oplossingen die voor haar zouden werken, maar niet voor jou.
Wat je nu nodig hebt, is misschien eerder empathie, begrip en een luisterend oor. Jij verlangt naar een correctie op je jeugd: dat wat je in je jeugd gemist hebt, wil je als volwassene meer dan gemiddeld.
Hierdoor ga je aan je moeder trekken, wat nog meer conflicten geeft. Jouw moeder voelt zich waarschijnlijk falen als ouder – pas als het met jou goed gaat, is zij geslaagd in haar moederrol. In gezinstherapie zouden jullie met deze dynamieken aan de slag kunnen gaan.
