We hebben meerdere keren per dag strijd met onze zoon (7). Hij weigert aan tafel zijn stripboek weg te leggen, hij wil speelgoed mee naar school en blijft het vasthouden, hij wil niet onder de douche… Het werkt soms om geduldig te blijven herhalen waarom iets niet mag of juist moet, of om hem af te leiden. Maar vaak eindigt het toch in boosheid en geschreeuw.
Een sterke eigen wil is op zich een mooie eigenschap. Maar het kan ook veel strijd opleveren. Veel gedoe is gelukkig wel te voorkomen.
Bedenk eerst: hebben jullie duidelijke afspraken en zijn deze samen met je zoon gemaakt? Zijn er vaste routines en zijn jullie consequent in jullie regels? Is jullie reactie op ongewenst gedrag van je zoon duidelijk en voorspelbaar?
En dan de communicatie. Woorden als ‘nee’, ‘niet’ en ‘moeten’ kunnen op je kind een averechts effect hebben, net als boos worden en dreigen. De kunst is om zo duidelijk mogelijk te vertellen wat je wilt dat stopt, en wat je in plaats daarvan juist wél wilt.
Wat ook vaak werkt bij volhardende kinderen: geef ze de regie of een keuze. Natuurlijk wel binnen jouw kaders. Zo bied je ruimte om mee te denken en daardoor zal een kind vaak makkelijker meewerken.
Verder zal het helpen als je verbinding zoekt wanneer je iets van je kind wil. Dus loop eerst naar hem toe, maak even vriendelijk contact en geef dan aan wat je van hem wil.
Tot slot: registreer de komende tijd wat je deed en zei op de momenten dat je zoon meewerkte en luisterde – en leer daarvan.
