Kom ik emotioneel te dichtbij?
Hallo Karin,
Ik heb vaker meegemaakt in mijn leven dat ik zo veel van een man hield dat ik tot in mijn ziel werd geraakt. Ik heb het vermogen om de ander te raken, ben liefdevol en zuiver, wil echt contact, kan de ander daardoor accepteren in wie hij is. Ik kan de ander ook confronteren – blinde vlekken laten zien – en mannen geven vaak als feedback dat ze dat fijn vinden. De ander mag dat ook bij mij doen.
Echter, het lijkt wel, als ik te dichtbij kom (dat denk ik tenminste) dat de man zich terugtrekt en van het ene moment op het andere vervalt in – zoals ik het noem – egobescherming: opeens heb ik een andere man voor me, die dan zegt dat hij niet meer van me houdt (terwijl net ervoor nog gesprekken plaats vonden over hoe we samen verder konden gaan) en stopt de relatie. Ik wordt dan tot op zielsniveau gekwetst. Ik wil dit graag leren voorkomen.
Het lijkt wel of ik dan de rationele (on)mogelijkheden van onze relatie over het hoofd heb gezien, of uit de twijfels van de ander niet voldoende conclusies heb getrokken, of dit niet eerder wil toelaten, of… ik weet het niet. Ga ik te ver in een relatie? Pak ik het niet goed aan? Hoe werkt dit bij een man?
Alvast bedankt voor het antwoord.
Groeten, K.A.
