Ga naar inhoud

Ik wil luiers dragen

leestijd 2 minuten
Update: 26 maart 2020. (Publicatie: 05 mei 2008)

De vraag

Beste Jolet

Ik ben een man van 36 jaar en ik heb de bijna onbedwingbare neiging om luiers te dragen. Hoe kan dit? Ben ik nu echt gek geworden? Kan ik er iets tegen doen, of moet ik er maar aan toegeven?
Mijn ouders zijn uit elkaar gegaan toen ik zes jaar oud was, maar verder heb ik met mijn moeder en mijn oudere zus een gelukkige jeugd gehad. Ik heb twee studies gedaan en ben sinds tien jaar eigenaar-directeur van een middelgroot bedrijf.
Ik wilde voor het eerst luiers dragen toen ik een jaar of acht was. Toen logeerde mijn even oude nichtje bij ons. Zij plaste nog in haar bed en droeg daarom een luier. Sindsdien zijn deze gevoelens regelmatig opgedoken, maar ik stopte ze altijd weg. De laatste maanden is de behoefte aan het dragen van luiers heel sterk geworden, sinds mijn relatie na negen jaar is beëindigd. Ik heb het nog niet gedaan, maar heb wel een pak luiers gekocht. HELP.

Het advies

Antwoord van Jolet
Ik vermoed dat ‘luiers’ in uw jeugd toevallig zijn gekoppeld aan de wens om getroost en verzorgd te worden. U heeft het er vast moeilijk mee gehad dat uw vader weg was. U was toen de enige ‘man’ in huis. Dat is zwaar voor zo’n klein jongetje. Toen kwam dat nichtje logeren – ze was ook acht maar ze werd nog geluierd als een baby… Het is goed te begrijpen dat haar neefje luiers wilde.
Zou het kunnen dat u op dit moment in uw volwassen leven weer graag gekoesterd wilt worden, maar dat u vindt dat u flink moet zijn? U zult zich kunnen ontspannen als u wat ‘kinderachtiger’ mag zijn van uzelf. Verdrietige emoties laten zich makkelijker verwerken als ze eerst volop geuit mogen worden. Er zijn vast mensen die u willen troosten.


Elke maand behandelt psycholoog Jolet Plomp persoonlijke lezersvragen. Deze vraag is gepubliceerd in Psychologie Magazine, maart 2007

 

Meer lezen over dit thema?
^