De vraag

Ik vermijd lange afstanden op de snelweg

Dag Jan,
Ik ben een aantal keer niet lekker geworden in de auto vanwege mijn suiker. Ik heb nog geen diabetes maar veel schommelingen. Doordat ik onwel werd op de snelweg ben ik het gaan vermijden om lange afstanden te rijden op de snelweg. Ik rijd nog wel en weet dat ik kan rijden maar toch bekruipt me de angst als ik langer moet rijden en rijd dan liever niet.

Hoe kan ik weer zelfverzekerder rijden en gewoon lange afstanden rijden zonder angst? Door de tijd ben ik er te veel over gaan nadenken, waardoor ik angstiger word bijvoorbeeld met inhalen van veel vrachtwagens, ik blijf dan liever rechts rijden uit angst om niet lekker te worden als ik aan het inhalen ben. Ik maak mezelf eigenlijk gek en dat weet ik. Ik kan goed rijden maar toch laat die angst me niet los! Wat kan een oplossing zijn?
Groeten van Es

Het advies

Beste heer, mevrouw Van Es,
Omdat de gevoelens bij suikerspiegelschommelingen veel lijken op de lichamelijke reacties bij ”normale” rijangst, kun je vaak niet meer onderscheiden wat er aan de hand is. Je wordt in beide gevallen bang voor de lichamelijke symptomen zelf, omdat je vreest dat de symptomen opnieuw een aankondiging zijn van het onwel worden.

Als eerste stap is het belangrijk om de diabetes goed onder controle te hebben, want je moet kunnen vertrouwen dat je lichaamssymptomen onschuldig zijn voor je rijvaardigheid. Als eenmaal duidelijk is dat je onprettig voelen op de snelweg niet meer het gevolg is van diabetes, mag je de confrontatie met de angst weer aangaan.

Mocht het niet lukken om zelf geleidelijk aan weer lange afstanden en vrachtwagen in te halen, zou je ook de tips in het boek ”Omgaan met rijangst” in de reeks ”van A tot ggZ als handleiding kunnen gebruiken. Mocht het dan nog moeilijk zijn om vermijdingsgedrag op te heffen en zonder aarzelen veel links te rijden, dan zou een rijangstcoach een aanrader zijn.

Juist bij deze vorm van angst is het belangrijk om weer lange stukken snelweg te nemen, waarbij je anderhalf uur achter elkaar op de snelweg rijdt. Bouw het rustig op door eerst rechts te rijden. Je mag af en toe een stop nemen en probeert de moeilijkheidsgraad op te bouwen. Neem bij twijfel in het begin een helper mee.

Mocht je toch vermoeid raken kan een helper geruststellend zijn of eventueel terugrijden. Als je veel aandacht richt op je lichamelijke gevoelens is het belangrijk om de aandacht naar buiten te richten, door gesprekken met je bijrijder, een praatprogramma op de radio te volgen etc. Mocht de angst alsnog hardnekkig blijven, kan een cognitief gedragstherapeut veelal goed de (anticipatie) angst voor het onwel worden aanpakken.
Vriendelijke groet,
Jan van den Berg

 

Jan van den Berg

Psycholoog Jan van den Berg is werkzaam bij het Angstbehandelcentrum IPZO. Het IPZO is gevestigd in Nijmegen, Den Bosch, Rotterdam, Nieuwegein, Bussum en Rotterdam. Vergoeding van de psycholoog is mogelijk vanuit de basisverzekering. Rijangst wordt veelal aangepakt in combinatie met een gespecialiseerde rijangst-coach.
Bekijk profiel

Meer weten over dit thema? Bekijk Angst
Deel dit artikel:
29 april 2010 | Laatst gewijzigd op 1 april 2020

Lees ook deze artikelen

Begrip voor breinstoornissen
Artikel

Begrip voor breinstoornissen

De van oorsprong Portugese neuroloog Antonio Damasio beschrijft het brein niet als een duizelingwekkend complexe materie, maar bez...
Kinderverdriet: zo kun je het beste troosten
Branded content

Kinderverdriet: zo kun je het beste troosten

Groter worden gaat met vallen en opstaan. Dus ja, daar hoort ook af en toe een geschaafde knie én een traan bij. Een ‘kusje ero...
Waarom mensen uit het leven stappen: wat nabestaanden ons vertellen
Artikel

Waarom mensen uit het leven stappen: wat nabestaanden ons vertellen

Waarom plegen mensen suïcide? Onderzoeker Elias Balt en zijn collega’s spraken met ruim 250 nabestaanden om meer inzicht te kri...
Waarom mensen uit het leven stappen: wat nabestaanden ons vertellen
Artikel

Waarom mensen uit het leven stappen: wat nabestaanden ons vertellen

Waarom plegen mensen suïcide? Onderzoeker Elias Balt en zijn collega’s spraken met ruim 250 nabestaanden om meer inzicht te kri...
Levend verlies: deze ouders weten dat hun ernstig zieke kind niet oud gaat worden
Interview

Levend verlies: deze ouders weten dat hun ernstig zieke kind niet oud gaat worden

Deze ouders weten nu al dat hun ernstig zieke kind niet oud zal worden. Hoe gaan ze daarmee om? ‘Het liefst zou ik haar zo lang ...
Hoe ga ik om met het blaaspijnsyndroom?
Advies

Hoe ga ik om met het blaaspijnsyndroom?

Sinds een jaar heb ik het blaaspijnsyndroom: een chronische ontsteking waardoor ik bij perioden erg moe ben en pijn heb. Volgens m...
‘Nu ik verliefd ben, wil ik verder leven’
Interview

‘Nu ik verliefd ben, wil ik verder leven’

Op haar 36ste kreeg Joyce (44) een verschrikkelijk vonnis: ze heeft huntington, een dodelijke ziekte waarbij mensen fysiek ernstig...
Rijschool voor mensen met rijangst
Advies

Rijschool voor mensen met rijangst

Jaren geleden heb ik mijn rijbewijs gehaald, maar uit rijangst rijd ik niet. Nieuwe rijlessen stel ik ook uit vanwege die angst. G...
Ik kan mijn ziekte accepteren, maar mijn omgeving kan dat niet
Advies

Ik kan mijn ziekte accepteren, maar mijn omgeving kan dat niet

Ik ben pas gehandicapt geraakt, nu 3 jaar geleden. Ik ben 25 jaar en kan er best mee leven – ik ben eerlijk gezegd alle ziekenhu...
Locked-in syndroom
Artikel

Locked-in syndroom

Totaal verlamd zijn, maar volkomen helder van geest: het is de nachtmerrie van ieder mens. En toch vindt Roland Boulengier (55) he...
5533