Ik houd nog steeds van de man die mijn dochter misbruikte
De vraag
Beste Jolet,
Ik ben gescheiden toen bleek dat mijn man mijn oudste dochter (14) misbruikte. Ik leerde hem kennen toen ze 4 was. Een lieve, rustige man die altijd voor iedereen klaarstond, en dolgelukkig met ons was. We kregen samen nog een dochter. Daar is niks mee gebeurd. Mijn man begon zich terug te trekken en te drinken toen zijn vader ernstig ziek werd. Hij had veel verdriet maar hij zat in die tijd ook aan zijn stiefdochter.
Mijn dochter deed aangifte van de incest; terecht natuurlijk. Ik was van de ene op de andere dag mijn man en huis kwijt. Het is nu twee jaar later. Mijn dochter heeft al een jaar een relatie en ik ben blij voor haar. Iedereen keerde mijn ex de rug toe. Ik ga elk weekend naar hem toe; hij ziet zijn dochtertje alleen onder mijn toezicht.
We hebben veel gepraat en hij is onder behandeling bij een psychiater. Ik wil zo graag, met hulp, samen weer gelukkig worden; ook met mijn oudste dochter erbij. Maar ik heb geen keus, mijn dochter gaat voor alles. En mijn familie zou op me neerkijken. Zal hij ook aan mijn jongste dochter gaan zitten? Ben ik een slechte moeder omdat ik nog van hem houd?
Het advies
Antwoord van Jolet Plomp:
Wat is het moeilijk voor een moeder als ze hoort dat vader misbruik pleegde. Vanzelfsprekend gaat alle aandacht naar de getroffen dochter en de man die fout zat. Maar hoe redt de moeder zich?
U moest het gezin wel opbreken om uw dochters veiligheid te bieden. Het is goed dat u hun alle prioriteit heeft gegeven. Ik weet niet of uw ex-man een tweede keer in de fout zal gaan. Misschien kan zijn psychiater dat zeggen? Zolang uw dochters een veilig thuis nodig hebben, zal het voortzetten van de relatie niet mogelijk zijn. Maar een vriendschappelijke relatie lijkt me goed, ook voor de dochter die u samen heeft. Of uw oudste dochter, als ze volwassen is, weer een normale omgang wil, zult u geduldig moeten afwachten.
Wat u wel kunt doen is eerlijk vertellen aan de anderen wat u voelt voor uw ex. Ze hoeven het niet met u eens te zijn, maar ik hoop dat ze uw gevoelens kunnen respecteren als ze weten dat uw dochters u boven alles gaan en dat u zich daarom tot vriendschap beperkt. Als u hierover wilt praten met een hulpverlener, kunt u uw huisarts om een verwijzing vragen.
Vriendelijke groet,
Jolet Plomp
