Ik ging vreemd en daarom wilde hij scheiden – sindsdien voel ik me depressief
De vraag
Vier jaar geleden strandde mijn relatie na achttien jaar, doordat ik niet goed kan aangeven wat ik wel en niet wil en niet goed voor mijn eigen wensen uitkom. Altijd ben ik bang voor de confrontatie en of dat wat ik wil ‘teveel gevraagd’ is. Hoewel ik verder een prima leven had met mijn ex kreeg ik weinig tot geen knuffels.
Ik kan nu m’n haren uit mijn hoofd trekken. Het stomste wat ik toen had kunnen doen heb ik namelijk gedaan: ik ging vreemd. Niet om m’n partner te kwetsen, zeker niet. Ik wilde ook absoluut niet bij hem weg, want we hadden het verder prima.
Het advies
Ik vind dat je erg hard over jezelf oordeelt en dat je te negatief over jezelf bent. Ik vind het logisch dat een mensenhart warmte zoekt en een plek waar er van je gehouden wordt, ook lijfelijk.
Vreemdgaan en depressie – en de rol van schuldgevoelens
Je geeft jezelf voor de volle honderd procent de schuld van jullie echtscheiding. Maar ik begrijp dat dit de keuze van je ex was. Een buitenechtelijke relatie hoeft niet echtscheiding tot gevolg te hebben, je ex heeft er dus wel degelijk aandeel in gehad.
De manier waarop je jezelf beschuldigt, je schuldgevoelens, de schaamte over jezelf en je isolement (de eenzaamheid omdat er eigenlijk vrijwel niemand is die je goed kent en die weet wat je allemaal meemaakt), je wanhoop kunnen belangrijke signalen zijn dat er meer aan de hand is. Dat je mogelijk aan een depressie lijdt. Het is belangrijk dat je spreekt met een deskundige. Ik raad je dan ook zeer dringend aan om op de eerste plaats met je huisarts te gaan praten. Laat hem eventueel je brief lezen, dat is misschien gemakkelijker dan wanneer je alles vertellen moet. Hij zal je goed verder kunnen verwijzen. Maak je geen zorgen dat een hulpverlener je niet zal willen helpen omdat het allemaal ‘je eigen schuld’ zou zijn. Echt niet. Doen, hoor!
Lees ook deze 10 dingen die je over vreemdgaan wilt weten
