Na een herseninfarct ben ik aan het revalideren. Eerst kwam er een fase van vermoeidheid, daarna een tijd van zwaarmoedigheid. Nu ben ik een beetje de weg kwijt in dit proces. Cynisme ten opzichte van alledaagse problemen ligt namelijk op de loer. Dat is niet bevorderlijk voor mijn terugkeer naar het werk. Kunt u hier iets over zeggen?
Wie een herseninfarct krijgt, wordt keihard geconfronteerd met zijn eigen sterfelijkheid. En gewone, dagelijkse problemen stellen weinig voor in het zicht van de dood. Het gebeurt vaker dat mensen na zo’n schok cynisch worden.
Onder dat cynisme kunnen overigens heel verschillende emoties verborgen zijn, zoals boosheid (dat u dit moest overkomen) of angst (voor een tweede infarct, of om niet meer mee te tellen). Wie beseft dat hij dood had kunnen zijn, gaat zich afvragen: wat heb ik van mijn leven gemaakt? Dit kan gevoelens van spijt of verdriet opleveren. Het benoemen en onder ogen zien van deze gemengde gevoelens zal het cynisme meestal doen afnemen. In de revalidatie-instelling zijn er vast mensen die u hierbij willen coachen.
Overigens is bekend dat iedereen die een tijd ziek is geweest, zijn betrokkenheid bij het werk verliest. Dat gaat meestal voorbij als het werk weer wordt opgepakt. Het is natuurlijk ook mogelijk dat uw prioriteiten blijvend veranderd zijn en dat u zich met andere dingen wilt bezighouden dan uw oude werk.
