Kan hoogsensitiviteit een gevolg zijn van een traumatische gebeurtenis, waarbij de herinnering aan het trauma niet bestaat, maar het lichaam en het zenuwstelsel wel omstandigheden herkent? Bijvoorbeeld geluiden die aanwezig waren ten tijde van het trauma? En is de hoogsensitiviteit dan ‘op te lossen’ als het trauma verwerkt wordt?
Hoogsensitiviteit ontstaat niet door trauma. Dat is helaas nog steeds een van de misverstanden omtrent deze eigenschap. Er is mondiaal inmiddels veel onderzoek gedaan dat bevestigt dat hoogsensitiviteit erfelijk, dus aangeboren is.
Het misverstand ontstaat doordat sommige mensen alertheid op sociale signalen en prikkelgevoeligheid (die het gevolg kunnen zijn van trauma) gelijkstellen aan hoogsensitiviteit. Maar dat is een beperkte zienswijze. De eigenschap is veel meer dan dat alleen. Hoogsensitiviteit houdt in dat je meer en gedetailleerder waarneemt, dit diepgaander verwerkt en een intensere impact ervaart.
Uit onderzoek is wél bekend dat trauma meer invloed heeft op HSP’s. Doordat zij de situatie diepgaand verwerken, zijn de consequenties ook heftiger. Ze ervaren langer en meer klachten.
Overigens zijn die effecten juist bij HSP’s beter te verhelpen. Zij verwerken therapeutische interventies namelijk opvallend beter. Waarschijnlijk dankzij hun krachtige vermogen van zelfreflectie. Hierover is echter nog meer onderzoek gewenst.
Zoek dus zeker hulp voor je post-traumatische klachten. De last die je ervaart zal waarschijnlijk verminderen. Je hoogsensitiviteit verdwijnt echter (gelukkig) nooit. Deze eigenschap blijft je je hele leven verrijken.
