Hoe krijg ik mijn partner zover dat hij zijn burn-out erkent?
De vraag
Mijn partner is overspannen: hij heeft volgens mij een burn-out, al wil hij daar zelf niet aan. We praten veel over zijn werksituatie en ik probeer zo goed mogelijk te luisteren. Adviezen helpen niet en alleen luisteren helpt hem wel – maar mij niet. Ik word zo langzaamaan boos op hem en raak gefrustreerd in onze relatie.
Het duurt nu al erg lang (twee jaar) en ik wil dat hij in actie komt. Hoe kan ik met hem in gesprek komen? En hem zover krijgen dat hij zich ziek meldt en naar de huisarts gaat voor een verwijzing naar een psycholoog?
Eigenlijk is mijn vraag: hoe kan ik mijn overspannen partner door te luisteren en te sturen in laten zien dat hij een stap moet zetten om uit deze negatieve spiraal te komen? Ik begrijp dat dit niet eenvoudig is in een simpel antwoord, maar misschien kunt u mij toch iets adviseren.
Het advies
Dank voor je vraag. Ik kan me voorstellen dat je je erg gefrustreerd voelt en zorgen maakt om je overspannen partner. Het lastige met mensen met een burn-out is dat zij vaak de allerlaatste zijn die inzien dat ze een probleem hebben, terwijl de hele omgeving zich al tijden zorgen maakt.
Géén adviezen, wel erkenning
Fijn dat je gestopt bent met adviezen geven; erkenning is inderdaad het enige wat je kunt doen. Je kunt hoogstens op gevoelsniveau formuleren (keer op keer) dat je je zo machteloos voelt en wanhopig van de situatie wordt. Uiteindelijk is hij de enige die in actie moet komen. Jij kunt hem slechts steeds spiegelen, wat je ziet en wat dat met je doet. Een goed boek over burn-out vind ik ‘Omgaan met burn-out’ van Carien Karsten. Misschien krijg je je partner zover dat hij in ieder geval eens naar de symptomen zou willen kijken.
Sterkte!
