Mijn broer (46) is alcoholist. Tijdens heftige drinkperiodes lappen mijn ouders hem weer op door hem in huis te nemen. Steeds als ze op vakantie gaan, gaat hij heel veel drinken. Ze breken dan de vakantie voor hem af. Zelf vergoelijken ze zijn gedrag, maar mij maakt het boos en verdrietig dat hun oude dag zo wordt vergald. Moet ik ingrijpen of dit accepteren?
Ouders kunnen het vaak zelf niet beter hebben dan het kind waar het het slecht mee gaat. Ze blijven zich vanuit hun ouderschap inzetten voor het belang van hun kind.
Iets oerachtigs in die ouder-kindrelatie drijft hen daartoe. Het lijkt een soort natuurwet te zijn. Dat het ten koste van henzelf gaat, nemen ze op de koop toe. Hun andere kinderen zien dat met pijn in het hart gebeuren. Het kan zelfs ten koste gaan van relaties met kinderen die goed in hun vel zitten.
Wat jij vanuit jouw relatie met je ouders fijn voor hen zou vinden, kunnen zij niet gaan doen zolang een van hun kinderen niet op zijn plek is of het niet redt in het leven, hen nog nodig heeft. Voor jou is dat iets wat je bij hen moet laten.
Wat jij kunt doen, is een dochter zijn zoals jij wezen wilt. Investeer in je relatie met je ouders en laat hen hun eigen keuzes maken in de relatie met hun andere kind. Laat ze hun eigen pijn dragen. Dat moet jij verdragen.
