Als ik gas terugneem, wie doet dan het werk dat ik deed?

Hallo Anke,

Wat fijn dat je die vraag stelt. Het leven is natuurlijk gewoon druk met 2 kleine kinderen en een baan. Tegelijkertijd geven jouw vraag en gedachten erover precies weer waarom we vaak verleid worden om in harde tijd te blijven – opgejut door onze ‘to-do lijstjes’ die nooit afkomen – terwijl we verlangen naar meer leven met flow en zachte tijd. En o, wat lijkt het logisch en objectief dat we onszelf deze vragen stellen, terwijl er in feite een beperkende overtuiging achter schuilgaat, die ons verstrikt houdt in de tirannie van alles wat gedaan moet worden. Weet je al wat jouw beperkende overtuiging is?

Ik vermoed dat er een prima organisator in jou huist die bergen werk kan verzetten en die zich er verantwoordelijk voor voelt dat alles goed verloopt. Maar er zit ook een keerzijde aan deze kant in je. Het werk is namelijk nooit af, dus op het moment dat jij wilt ontspannen zal deze kant je haarfijn laten weten wat er nog moet gebeuren. Of je een schrikbeeld voorhouden, namelijk dat je kinderen straks geen schone kleren aan kunnen en wat ben jij dan eigenlijk voor een moeder?! En hup, daar ga je weer!

Dus misschien is de beperkende overtuiging van jou dat je pas mag ontspannen en genieten als alles klaar is. Of dat het werk niet gebeurt als jij het niet doet. Daarmee onderdruk je de kant in je die ernaar verlangt om er gewoon eens te zijn, zonder iets te moeten doen, en dat is de kant die je in zachte tijd brengt. Als we aan die onderdrukte kant toegeven, geschiedt er een klein wonder: al die ideeën over wat er mis kan gaan blijken helemaal niet uit te komen. Integendeel je voelt je veel lekkerder in je vel en kunt meer aan.

Ik wil je uitnodigen om hiermee een experiment te doen, omdat zoals ze zeggen – ‘the proof of the pudding is in the eating’. Vraag jezelf eens af: wat staat er op mijn ‘to be’- lijstje? Aan welke fijne dingen kom ik maar niet toe? In bad gaan met kaarsen aan, een boek lezen, film kijken, wat het voor jou ook is. Als je nu ’s avonds van je werk thuiskomt, het avondritueel zit erop, de kinderen liggen op bed, neem je dan eens voor om niks te hoeven en iets fijns te doen. Neem dan waar hoe die organisator in je, juist op het moment dat je wilt ontspannen, je toch wil verleiden om nog even de was op te vouwen. Bedenk dan dat er ook een kant is die even lekker niks wil doen en dat je een KEUS hebt tussen deze twee: weersta dapper de verleiding en geef toe aan het moment van ontspanning.

Welkom in zachte tijd,
Odette Meyer