De vraag

Ik heb een stok achter de deur nodig

Beste Tanja,
Ik heb al vanaf mijn jeugd last van uitstellen. Dat begon al op school met het op het laatste moment studeren voor tests of afmaken van opdrachten. De kern van het probleem is dat ik altijd een stok achter de deur moet hebben om iets voor elkaar te krijgen, wat zich meestal vertaald in een deadline en ook vaak resulteert in nachtwerk. In het artikel is herkenbaar het getreuzel om eindelijk ergens aan te beginnen, zoals eerst koffie halen, e-mails lezen, het liefst nog een paar boeken lezen over het onderwerp en uitgebreid internet raadplegen voordat je er aan begint.

Nu valt het met mijn huidige job en thuis wel mee, maar het grote probleem is mijn eigen bedrijf die ik nu naast mijn baan probeer op te starten. Hier ben al vijf jaar mee bezig, en in 2005 tot nu werk ik zelfs vier dagen in de week om één dag per week in het bedrijf te investeren. Er is nu wel een website en ik heb wel klanten gezocht, maar meestal wordt het een weekend van drie dagen.

Tevens zoek ik al jaren naar een andere baan op hetzelfde gebied als mijn bedrijf, wat eigenlijk zeer specialistisch en moeilijk te vinden werk is. Dit is dan ook mijn excuus waarom werk en klanten niet te vinden zijn. Er zijn natuurlijk ook de omstandigheden, zoals de internetcrash na 2000, en het feit dat mijn vrouw toen een opleiding begon die pas in 2004 afgerond was (ik had zelf tussen 1998 en 2000 een master opleiding gedaan voor de specialisatie waar ik werk zoek). Ik heb dus werk geaccepteerd wat eigenlijk niet op mijn studie aansluit (maar wel op mijn vorige loopbaan), en doe dus al meer dan vijf jaar werk wat ik eigenlijk niet leuk vind.

Ik ben nu achter in de 40 en dan wordt het ook nog eens moeilijk om een beginpositie te krijgen voor de specialisatie. Ik had gehoopt de afgelopen vijf jaar ervaring op te doen in dit gebied, ik dacht twee studiejaren te investeren en mijn carrière kan een andere wending nemen. Eind 2000 heb ik ook even voor een dot.com bedrijf gewerkt, maar door die crash en de recessie is het allemaal voor niets geweest. Ik zit nu wel veilig voor een grote firma te werken, maar zie eigenlijk weinig perspectief. Ik heb ook intern veel gesolliciteerd naar mijn specialisatie, maar dan willen ze bijvoorbeeld minimaal twee jaar ervaring of hebben hele andere functies in gedachten.

Nu komt de volgende reorganisatie eraan en is er weer een stok achter de deur om toch maar die leuke baan te vinden. Ik zit dus al vijf jaar lang mijn droombaan uit te stellen, en ik zit maar aan te klungelen met conferentiebezoekjes, website bouwen, netwerken die niet werken, en iedereen weer de toegevoegde waarde van mijn specialisaties uit te leggen: gebruikersvriendelijk maken van apparaten en software.

Hoe kan ik dit uitstelgedrag veranderen om in ieder geval dit jaar nog de gewenste baan te krijgen? Ik heb nu het “geluk” dat er wordt gereorganiseerd, want nu moet ik iets anders vinden tegen de zomer, maar ik zou liever dat het vanuit mijzelf kwam, en nog beter als het eigen bedrijf zou gaan lopen.

Vriendelijke groeten,
Johan

Stel ook een vraag

Opslaan

Het advies

Expert

Tanja van Essen

Beste Johan,
Eerst wat betreft het werk binnen je eigen bedrijf; op zich vind ik het niet gek dat je daarin geneigd bent om de dingen voor je uit te schuiven. Anders dan in een ‘gewone’ baan heb je hier veel vrijheid en hoef je in principe tegenover niemand verantwoording af te leggen, dat maakt het lastig om gedisciplineerd en regelmatig aan de slag te gaan. Het lijkt mij in dit geval bruikbaar om op zo’n vrijdag verschillende taken heel concreet in te plannen. Mensen voelen zich namelijk het meest gemotiveerd om iets te doen wanneer zij heel concreet en helder voor ogen hebben wat ze moeten doen (en wanneer dat af moet zijn).

Vage plannen en goede voornemens zonder een concrete planning vragen er bijna om, om nog even uitgesteld te worden. Je zou zelfs kunnen werken met simpele beloningen daarbij, al klinkt dat misschien kinderachtig, het kan wel een motivator zijn (sommige mensen plannen bijvoorbeeld om aan een bepaalde taak te beginnen om 9 uur ‘s ochtends en besluiten dat ze om 10 uur een kop koffie mogen als die taak is afgerond. Anderen spreken af pas te mogen surfen op internet of mail te mogen openen als een bepaalde klus is gedaan).

Daarnaast vraag ik me af of je misschien verwacht dat je op zo’n vrijdag ‘zin’ moet hebben om aan de slag te gaan (of inspiratie of iets dergelijks). Als dat het geval is, is het misschien goed om je te realiseren dat je ook aan het werk kunt zonder zin of inspiratie! Ook kunstenaars houden zich vaak aan hele regelmatige en strakke werktijden, of ze nu wel of niet geïnspireerd zijn. Wachten op de juiste gemoedstoestand zorgt er te gemakkelijk voor dat je doelloos andere dingen gaat doen.

Wat betreft het vinden van een andere (droom)baan. Ik weet niet zo goed welke gedachten je mogelijk weerhouden van het op zoek gaan naar een andere baan? Heeft dat te maken met het feit dat zoeken ernaar wel eens lastig kan worden en moeite gaat kosten of spelen er andere dingen een rol (bijvoorbeeld angst voor een afwijzing of om te ontdekken dat je droombaan niet (meer) bereikbaar is?). Het is misschien goed om stil te staan bij welke onderliggende gedachten je van concrete actie weerhouden en om vervolgens een aantal van die verlammende idee-en eens kritisch tegen het licht te houden. Werken ze voor of tegen je?

Succes ermee,
Tanja van Essen

Meer weten over dit thema? Bekijk Persoonlijke ontwikkeling

Pak aan wat je dwarszit

Coachfinder

Pak aan wat je dwarszit

Minder stress, ander werk, meer zingeving of iets anders waarbij je wel een duwtje in de rug kunt gebruiken? Een coach helpt je om sneller je doelen te bereiken.

Vind je ideale coach