Mijn leven wordt beheerst door angst
De vraag
Hallo Ursela,
Ik zie dat er veel vragen worden gesteld over angst. Nu, ik ga er ook een vraagje over stellen. Waarom neemt angst soms zo’n grote proportie aan dat het je functioneren beïnvloedt? Ik heb namelijk agorafobie en een borderline persoonlijkheidsstoornis.
Ik heb een tijdje in de psychiatrie gezeten. Maar hoe komt het dat ik die angst niet onder controle kan krijgen? Met verstand denk ik dat de meeste mensen snappen dat er geen reden is om te schrikken of bang te zijn maar, het gevoel zegt soms anders. Ik kan bijvoorbeeld niet buiten komen zonder medicatie te hebben ingenomen en ik heb dus niet echt een sociaal leven.
Ik vraag me af of ik hier nog vanaf geraak. Ik ben amper 24 jaar en moet mijn leven nog beginnen. Is hypnose misschien goed voor zo’n situatie? Ik weet ook dat angst in een zekere mate nodig is maar… En hoe komt het dat als ze de diagnose stellen van agorafobie, dat de controle dokter zegt dat je moet gaan werken? Terwijl je nog niet eens naar de winkel kan?
Ik probeer het niet als excuus te gebruiken. Ik heb het er zo al lastig genoeg mee en zou het heel veel liever niet hebben… Goed… bedankt dat je dit mailtje eens wil lezen.
Vriendelijke groetjes,
Dumdum
Het advies
Beste Dumdum,
Ik leef met je mee, want het is niet niets wat je voor je kiezen krijgt. Niemand zit erop te wachten dat zijn/haar leven door angst wordt beheerst. Dus jij ook niet! Dat geef je heel duidelijk aan: ‘Ik zou het heel veel liever niet hebben’. Rationeel gezien weet je het wel, maar ja, dat gevoel...
Nu vraag je je af of je hier nog vanaf raakt, waarom angst soms zo’n grote proportie aanneemt dat het je functioneren beïnvloedt en of hypnose misschien goed zou zijn? Vragen die ik met liefde en plezier zou willen beantwoorden, maar waarvoor mij de kennis ontbreekt. Wel wil ik je zeer graag een hart onder de riem steken. Want ik ben het met je eens, je bent natuurlijk nog veel te jong om je leven door angst te laten regeren.
Wat nu dus te doen? Natuurlijk is een gesprek met een medicus, voor een eventueel nog te volgen therapie, altijd een serieuze overweging waard. Maar dat niet alleen, daarnaast zou je je leven wellicht kunnen veraangenamen door afleiding in ontspannende activiteiten te zoeken, door die dingen te doen die je leuk vindt, die jou een goed gevoel geven en waar je energie van krijgt.
Ook praten met lotgenoten kan verlichting bieden. Én, misschien biedt ook nog wel het volgende heil. Je schrijft op wat je het liefste zou willen doen en hoe jouw ideale leven er over vijf jaar uit zou moeten zien. Stel je daarna voor je hoe je dat allemaal hebt kunnen realiseren.
Dumdum, ik hoop van harte dat je je innerlijke kracht weet aan te boren, want dat je het in je hebt dat is wel duidelijk!! Alleen moet die knop nog om…. al dan niet met ondersteuning/begeleiding van een deskundige. Ik wens je echt héél véél STERKTE EN SUCCES!!!!!
Hartelijke groet,
Ursela van Stekelenburg
