Ik voel me nergens echt thuis
De vraag
Er is heel veel gebeurd in mijn leven de afgelopen paar jaar. Kort samengevat: sterfgevallen in de familie, een vader met kanker (gelukkig nu hersteld), stopzetten van eigen bedrijf, een scheiding van mezelf én mijn ouders, verlies van mijn hond – mijn trouwste vriendje – en twee katten, en tot slot liefst drie verhuizingen in twee jaar tijd.
Nu ben ik eindelijk in rustiger vaarwater terechtgekomen. Ik heb een lieve vriend van wie ik veel steun krijg, een fijn huis en leuk werk. Maar nu de rust is wedergekeerd, voel ik me verward en eenzaam. Ik stoot mensen af, om ze vervolgens weer dichtbij te willen halen. Ik heb onverklaarbare, onverwachte huilbuien – het liefst als ik alleen ben natuurlijk, want o wee als een ander mij niet vrolijk ziet!
Ik zit vooral erg met de scheiding van mijn ouders, ook al ben ik met 28 jaar echt geen klein kind meer. Ik heb altijd geprobeerd het goed te maken tussen mijn ouders, als kind was ik al hun mediator. Ik wil boos op ze worden, tegen ze zeggen dat ze er harder voor hadden moeten vechten. Want nu ben ik mijn thuis kwijt, mijn ouderlijk huis, alles. Dat voelt heel eenzaam.
Mijn ouders hebben beiden een leuke nieuwe partner. Fantastisch voor hen, maar ze zijn niet zichzelf bij die nieuwe partner en ik vind het maar raar allemaal. Met hun nieuwe partners erbij doen ze geweldig en aardig tegen me. Maar dan denk ik: doe je dat omdat je mij, je dochter, leuk vindt, of doe je dat om aan je nieuwe partner te laten zien hoe geweldig jij zelf bent?
Ik voel me nergens echt meer thuis. Natuurlijk wel bij mijn vriend, maar zelfs daar vind ik het moeilijk. Ik denk dat ik bang ben geworden me te hechten. Alle ‘vaste thuis dingen’ van vroeger zijn weg. Het gekke is, in real life zul je mij hier nooit zo eerlijk over horen praten. Ik doe alsof ik het allemaal wel accepteer. En verstandelijk begrijp ik alles ook, maar gevoelsmatig nog lang niet!
Ik zou het heel graag willen leren loslaten, accepteren en een plekje geven voor mijn gevoel. Heb je hier tips voor?
Het advies
Ik ben blij dat je me om tips vraagt. Je hebt een boel meegemaakt! Het is heel begrijpelijk dat je je verward en eenzaam voelt, en dat je het moeilijk vindt om geen thuis meer te hebben zoals je dat eerst wel had.
Durf vertrouwen te hebben in je huisarts én je naasten
Er gaan verschillende adviezen door mijn hoofd. Maar om alle gebeurtenissen in jouw leven een plaats te geven en deze gevoelsmatig te verwerken, denk ik dat je allereerst het best te rade kan gaan bij je huisarts. Je hebt het meest baat bij persoonlijke begeleiding op maat.
Ook denk ik dat je veel zal hebben aan de steun en raad van één of meer vertrouwelingen in je sociale omgeving. Er is geen reden waarom je in real life niet eerlijk je gevoelens zou kunnen delen. Overweeg daarom eens de openhartigheid die je toont in deze mail, ook te tonen bij diegenen die het goed met je voor hebben.
Als je je op meerdere fronten laat steunen/troosten/begeleiden, dan zul je het verleden en het heden zeker een gevoelsmatig plekje kunnen geven. Een plekje waardoor jouw thuisgevoel ‘overal’ een warm onthaal zal vinden.
Lees ook deze Lessen in overgave – om lichter te leven
