Ik voel me zo’n kneus

Ik weet niets over hernia’s, maar het is belangrijk te weten dat chronische pijn een enorme invloed kan hebben op je stemmingen. Het is belangrijk lichamelijke klachten (moe, duf) te scheiden van eigenschappen die je jezelf toedicht (lelijk, dik, zielig). Onverwachte kanten kunnen naar boven komen, zoals een zekere somberheid, zoals jij beschrijft, maar ook kunnen lang afgeweerde twijfels naar boven komen.

Ik kan me niet voorstellen dat je van de ene dag op de andere jezelf plots lelijk, dik en zielig bent gaan vinden. Je kunt proberen bij jezelf na te gaan wat interactie-effecten zijn van de chronische pijn en de nieuwe (laatste) levensfase: vertaal je de lichamelijk beperkingen misschien naar vermeende geestelijke beperkingen?

Een andere gedachte is dat de klachten die je beschrijft resulteren uit naar binnen gekeerde boosheid: dan zou je boosheid die ontstaat als je lijf je in de steek laat (hernia) en als mensen je niet meer nodig hebben (pensionering) zich op jezelf richten: Niemand wil me meer en mijn lijf is kapot en ik ben dus lelijk en dik.

Woede voelen over een ziekte of over een normale levensfase is voor sommige mensen niet makkelijk, omdat je er ook zo’n machteloos gevoel bij kan hebben. Sommige mensen kunnen als ze eenmaal de woede gevoeld hebben, deze gebruiken als een gezonde opstandigheid: maar ik ga wel elke dag dat en dat doen, en ik zorg dat ik tenminste een kapper aan huis bestel, en ik ….. Misschien trouwens dat over twee maanden, als de klachten veel minder zijn, de wereld er ook al vrolijker uitziet. Dat wens ik je ieder geval toe.

Vriendelijke groet,
Frans Schalkwijk

• Frans Schalkwijk  is vrijgevestigd psychoanalyticus/psychotherapeut voor psychoanalyse, psychoanalytische psychotherapie en partnerrelatie therapie. Hij is opleider bij de Nederlandse Vereniging voor Psychoanalyse en lid van de Nederlandse Vereniging voor Psychoanalytische Psychotherapie. Hij publiceerde meerdere boeken over psychoanalyse.