Ik (81) ben bang voor mijn zus
De vraag
Ik heb een zus van 84 jaar, met wie ik goed kon omgaan hoewel ze borderliner is. Als ze een zelfmoordpoging deed, belde ik naar 112. Ze was gewelddadig tegen een andere zus, maar tegen mij poeslief. Dat is niet meer zo. Ze is onvoorspelbaar en ik durf niet meer met haar alleen te zijn.Ze belt vaak op maar meestal legt ze de telefoon weer neer.
Toen ze in een psychiatrische kliniek lag durfde ik wel op bezoek, samen met mijn dochter, die bekend is met de psychiatrie. Soms voel ik me heel schuldig, maar ik ben 81 jaar en durf geen risico te nemen. Mijn zus heeft drie dochters, die ondanks alles contact houden. Wat raadt u mij aan?
Het advies
Houd wel contact. Ze is nu eenmaal uw zus en u deelt een verleden waarin u het goed met elkaar kon vinden, ondanks alle problemen. Maar wees ook verstandig en pas op uzelf. Telefoneren kan een goede vervanging zijn van een bezoek. Of neem uw dochter mee. Misschien kunt u ook samen met een van uw nichten gaan? Denk ook aan het sturen van mails, brieven, kaarten of bloemen.
Het is zeer te prijzen dat u graag iets wilt doen voor het welzijn van uw zus, zoals u dat vroeger ook deed. Misschien kunt u, met uw jarenlange ervaring, een goede steun en vraagbaak zijn voor haar -dochters? Daar helpt u, indirect, ook uw zus mee.
