Hoewel we onszelf in veel situaties als beter dan gemiddeld inschatten – denk aan onze rijvaardigheid of hoe succesvol ons huwelijk is – blijkt uit onderzoek dat we onszelf in sociale interacties juist vaak ónderschatten.
DÃt bepaalt hoe aantrekkelijk je bent voor anderen
Er zijn honderden redenen waarom we iemand leuk vinden, maar nu zijn we eruit: als iemand ons 'raakt...
Eerder toonden onderzoekers van Cornell University al aan dat we een vrij pessimistische blik hebben op hoe goed we het doen in sociale situaties. Zij noemen het verschil tussen hoe leuk je dénkt dat anderen jou vinden en hoe leuk ze je écht vinden de liking gap.
Waarom zijn we zo onzeker tijdens interacties met vreemden?
Wat verklaart de liking gap? De onderzoekers opperen de volgende mogelijkheden:
- Onze innerlijke criticus is scherp op alle kleine dingen die we beter zouden kunnen doen. Dit kan ervoor zorgen dat we denken dat de ander ons minder leuk vindt dan in werkelijkheid. We vertellen onszelf dat we levendiger, grappiger of meer to the point hadden moeten zijn – terwijl de ander daar vaak helemaal niet op let.
- We hebben voortdurend onze ‘ideale ik’ in gedachten– een versie van onszelf waar we nog niet aan voldoen. Die hoge lat leggen we meestal alleen bij onszelf; van anderen verwachten we veel minder. Onze gesprekspartner heeft geen zicht op die innerlijke standaarden, dus is niet zo kritisch als wij.
- We overschatten vaak hoe zichtbaar onze emoties zijn voor anderen. Van binnen voelen we ons misschien nerveus of ongemakkelijk, terwijl dat aan de buitenkant niet te zien is.
Nieuw onderzoek naar de liking gap
Een nieuw onderzoek, uitgevoerd aan de University of Toronto, onderzocht hoe mensen zichzelf inschatten na een eerste gesprek, en keek daarbij specifiek naar de invloed van sociale angst en een laag zelfbeeld op die zelfperceptie.
De onderzoekers lieten proefpersonen korte online gesprekken voeren met onbekenden. De meeste deelnemers gingen ervan uit – zoals de onderzoekers al verwachtten – dat hun gesprekspartner hen minder leuk vond dan in werkelijkheid het geval was. De waargenomen liking gap (het idee dat je de ander leuker vindt dan de ander jou)  kwam dus niet overeen met de daadwerkelijke liking gap.
Daarnaast vulden de proefpersonen vragenlijsten in die gevoelens van onzekerheid en sociale angst moesten meten. Wat bleek? Deze twee factoren hingen samen met een grotere waargenomen liking gap, maar hadden geen invloed op de daadwerkelijke liking gap.
De onderzoeken laten zien hoe groot het verschil kan zijn tussen hoe we dénken dat we overkomen en wat anderen écht van ons vinden. De waarheid? Anderen vinden ons vaak leuker dan we denken.
