Mijn relaties worden oppervlakkiger door de afstand
Beste mevrouw Zimmermann,
Hoe kan ik beter balans vinden tussen wonen in Nederland en Belgische zijn?
Sinds vier jaar woon ik in Groningen. De liefde maakte dat ik hier ben blijven plakken en de stad en mensen bevallen mij uitstekend. In het begin heb ik zware heimwee gehad (mede omdat er een groter cultuurverschil is dan gedacht), maar ook daar heb ik nu geen last meer van. Toch hapert er soms wat in mij.
Daarmee bedoel ik dat ik België soms nog wel mis, en dan vooral familie en vrienden. Maar omdat ik er niet zo vaak heen kan gaan, zijn deze relaties anders (oppervlakkiger) dan voorheen. Daarbij komt dat als ik tegen vrienden hier zeg dat ik naar België ga, dit gezien wordt als vakantie, zo ervaar ik het niet.
Natuurlijk ben ik blij met mijn weekend België, maar een familiebezoek is geen vakantie. Daarnaast geef ik toe dat ik me jegens mijn familie (en dan met name jegens mijn moeder) schuldig voel als ik een paar dagen vrij heb en niet naar België ga.
Hoe kan ik hier een betere balans in vinden? Ik ben niet van plan om weer naar België terug te gaan.
Groet,
Anoniem
Beste Anoniem,
Hartelijk dank voor je vraag. Wat ik een beetje lees in je mail, is dat het nog lastig is om de balans te vinden tussen je leven in Nederland en het contact met België en je dierbaren aldaar. Op de een of andere manier lijk je daarin nog een zekere onvrijheid te voelen. Alsof de reacties en behoeftes van de mensen om je heen, zowel in België als in Nederland, je ervan weerhouden hierin je eigen weg te vinden.
Ik kan uit je mail helaas niet zo goed opmaken waar het jou het meeste hapert. Ik lees dat je het lastig vindt dat je vrienden in Nederland je bezoek aan België als vakantie zien. Je schrijft echter niet waarom je dit moeilijk vindt.
Komt dit omdat familiebezoek voor de Nederlanders het bezoek aan familie en vrienden veel makkelijker en vanzelfsprekender is dan voor jou? Wat zou JIJ graag willen hierin? Het kan betekenen dat je graag ondersteuning en/of erkenning zou willen voor het gemis dat jij ervaart. In dat geval lijkt het mij belangrijk om hier over te praten met je vrienden.
Zoals gezegd lijkt het alsof je je niet vrij voelt in het heen en weer gaan tussen België en Nederland. Alsof je nog een beetje gevangen zit in de verwachtingen van anderen en dat je het lastig vindt om hierin voor je eigen behoeftes op te komen. Het zou fijn zijn wanneer je hierin meer vrijheid zou kunnen creëren, zodat je met je hele hart kunt zijn waar je op dat moment bent.
Voor mensen die nooit een emigratie hebben meegemaakt, moeilijk is om in te schatten welk effect een emigratie op jou kan hebben. Je moet het een keer meegemaakt hebben om te weten hoe ingrijpend het kan zijn. Het ‘anders zijn dan anderen’ voortaan een gegeven is. Ook het gemis moet je een plaats in je leven geven.
Het is fijn om te horen dat je geen last meer hebt van heimwee, zoals voorheen, en dat je kennelijk je draai gevonden hebt in Groningen. En zoals je zelf schrijft, de cultuurverschillen tussen Nederland en België zijn groter dan de meeste mensen denken. Dit uit zich in grote zaken in het leven, maar vooral ook in vele kleine verschillen.
Je zult je waarschijnlijk dus nooit 100% Nederlands voelen, zoals je je ook niet meer 100% Belgisch zult voelen. Je zou dus kunnen zeggen dat je er alle belang bij hebt om vooral jezelf te zijn en het beste van deze twee landen in jezelf te verenigen én in het leven dat je leidt. Het is belangrijk om hierover te praten met je vrienden en binnen je relatie zodat ze beter kunnen begrijpen wat er voor jou speelt.
Ik hoop hiermee enigszins antwoord te hebben gegeven op je vraag. Zo niet, dan kun je altijd contact opnemen.
Met vriendelijke groeten,
Saskia Zimmermann
