Sinds mijn moeder is overleden – waar ik erg verdrietig over ben – merk ik dat ik vaker behoefte heb aan steun en begrip van mijn partner. Daar blijkt hij niet zo goed in te zijn, ook niet als ik duidelijk aangeef wat ik nodig heb. Praktische adviezen geeft hij wel, maar ik mis een arm om me heen en emotionele steun. Verwacht ik te veel van hem?
Je zou denken dat het niet zo moeilijk is: een arm om jou heen leggen en emotionele steun geven. Maar vergis je niet, het is ingewikkelder dan je denkt. Want wanneer wil jij dan die arm om je heen? En wat versta je precies onder emotionele steun?
Ik hoor het vaker in mijn praktijk: wat volkomen logisch is voor de een, is voor de ander onbegrijpelijk. Mensen verwachten van hun geliefde dat die aan een half woord genoeg heeft. Maar is dat wel zo?
Als je man je geen emotionele steun geeft, heb je waarschijnlijk toch nog niet duidelijk genoeg gezegd wat je wilt. Leg zijn arm op je eigen schouder.
Souffleer de lieve woordjes die je wilt horen. Of zeg hem dat hij moet luisteren in plaats van praten. Zo maak je het voor hem gemakkelijker om je te troosten.
Wat zeg je, dat is niet spontaan? Nee, dat is het niet. Maar dat kun je ook niet verwachten. Als je van je man eist dat hij uit zichzelf doet wat jij verlangt, dan kun je beter een helderziende zoeken. En die is best moeilijk te vinden.
