Ik probeer voor mezelf een nieuwe leefregel te formuleren die ervoor zorgt dat ik minder last heb van mijn drang tot perfectie, maar het lukt me niet iets te vinden waar ik een ‘goed’ gevoel bij krijg.
Dat alles perfect is, wil gewoon maar niet realistisch gaan voelen, en je suggestie in het stuk om te denken ‘ik leef erop los’ voelt gewoon vreselijk! Wat adviseer je me? Ik hecht kennelijk erg sterk aan mijn perfectionisme….
Het dromen over leefregels is een oefening die juist bedoeld is om helemaal niet realistisch te zijn.
Maar het kan juist zo lekker voelen om te fantaseren of dagdromen over hoe het zou zijn als het bijvoorbeeld waar was dat: ‘Bij mij gaat altijd alles perfect’. Hoe ziet dat eruit? Hoe voel je je dan? Wat zien anderen aan je? Wat zie jij aan anderen? Probeer daar eens 5 minuten over na te denken. Het is de bedoeling dat je het zo levendig mogelijk voorstelt. Dat je je niet laat hinderen door bescheidenheid, maar als een kind gaat fantaseren. Waarschijnlijk geeft het je een goed gevoel.
Ga pas daarna aan de slag met het bedenken van een realistische leefregel die bij je past. Waarschijnlijk wil je helemaal niet helemaal los komen van je perfectionisme, want er zitten ook aspecten aan die je juist erg waardeert. Is er een leefregel die minder extreem is, maar toch wat milder voor jezelf is? Het nadeel aan perfectionisme is namelijk dat niemand altijd alles perfect kan doen, zoals je je waarschijnlijk al realiseerde. Dus als je dat nastreeft, zal je vaak jezelf teleurstellen.
Een meer helpende manier om naar jezelf te kijken is accepteren dat het nu eenmaal bij je hoort dat je dingen graag zorgvuldig en met aandacht doet en dat je zo graag in het leven staat. Maar dat je ook maar een mens bent, dus dat je over jezelf kan denken: ‘ik voldoe zoals ik ben’, los van hoeveel fouten je die dag hebt gemaakt. Hopelijk kun je er zo verder mee aan de slag.
