Hoe kan ik mijn ouders steunen?
De vraag
Beste Jolet
Mijn moeder (54 jaar) heeft longkanker, vermoedelijk met uitzaaiingen. Veel is nog onzeker, maar het ziet er slecht uit. Mijn moeder heeft het zwaar: zij leeft nu met de angst te kunnen sterven aan deze ziekte. Mijn vader is enigszins labiel, hij heeft last van depressies. Ik wil mijn moeder, maar ook mijn vader zo veel mogelijk steunen. Ik weet alleen niet goed hoe. Zelf slaap ik erg slecht en maak ik mij continu zorgen. Ik ben bang om mijn moeder te verliezen. Hoe kan ik het beste omgaan met deze situatie? En zijn er instanties waar mijn moeder eventueel terecht kan voor begeleiding?
Het advies
Antwoord van Jolet
Dit nieuws is een vreselijke klap. Het is goed dat u zoekt naar de beste manier om hier samen mee om te gaan. De grootste valkuil is dat u zichzelf verwaarloost. Als u uitgeput raakt, kunt u ook voor uw ouders minder betekenen. Zoek daarom vriendschap, ontspanning en lichaamsbeweging (met of zonder uw ouders). Verder is het goed te beseffen dat u niet erg veel invloed heeft op wat er de komende tijd gaat gebeuren. Stel uzelf geen irreële eisen. Probeer maar een beetje mee te buigen met de loop der dingen. Het is immers niet zeker wat er gaat gebeuren. Leven bij de dag bevalt mensen in zo’n situatie vaak beter dan tobben over de toekomst. Wat uw moeder betreft: zij zal zich het beste voelen als zij de regie houdt. Richt u dus naar wat zij wil. En voor uw vader zal het goed zijn om een eigen vaste rol te hebben. Er zijn praatgroepen voor kankerpatiënten, waaraan ook partners kunnen meedoen. Die groepen bieden veel steun bij de verwerking. U kunt hiernaar informeren bij het ziekenhuis, of bij Korrelatie (0900-1450 of vraag@korrelatie.nl). Zie ook www.kankerpatiënt.nl.
Elke maand behandelt psycholoog Jolet Plomp persoonlijke lezersvragen. Deze vraag is gepubliceerd in Psychologie Magazine, september 2005
