Ik (34) ben best heel tevreden met mijn leven. Alleen merk ik steeds vaker dat mensen verwachten dat ik een groter plan heb, vooral wat betreft mijn carrière. Maar ik heb geen bepaald hoger doel in mijn werk; ik wil niet per se hogerop komen. Eigenlijk vind ik het prima zoals het nu is. Toch maakt het me een beetje onzeker. Moet ik de lat hoger leggen?
Je voelt vanuit je omgeving de druk om ambitieus te zijn. Het is om te beginnen de vraag wat ‘ambitie’ eigenlijk betekent. Stond er in de Van Dale vroeger: ‘streven, lust om te werken, animo’, tegenwoordig staat er ‘streven om carrière te maken’.
De betekenis is in onze maatschappij de afgelopen decennia blijkbaar verschoven naar hogerop willen komen en succes willen hebben. En wie bepaalt überhaupt dat je ambitie moet hebben? Ook hier is sprake van een maatschappelijke norm.
Probeer je wat minder aan te trekken van deze normen en realiseer je dat ambitie niet voor iedereen hetzelfde hoeft te betekenen. Het kan net zo goed slaan op vrijwilligerswerk, het onderhouden van je moestuin, of simpelweg op goed zijn in wat je doet. Maak vooral onderscheid tussen je eigen, interne drijfveren en opgelegde of aangeprate ambities.
Maar belangrijker nog is dat je je realiseert dat ook de overtuiging dat je ambitie moet hebben, opgelegd is. Wat hierbij misschien helpt, is dat onderzoek heeft aangetoond dat het voor je gemoedstoestand beter is om tevreden te zijn dan ambitieus.
