Kun je je verdriet verstoppen? Volgens onderzoek uit verdriet zich bij vrouwen anders dan bij mannen
Verdriet is inherent aan leven. Het is misschien niet je favoriete emotie – het kan immers flink pijn doen – maar je kunt er niet omheen als het zich voordoet. En hoe hard je ook je best doet om het te verstoppen, Amerikaanse psychologen ontdekten dat verdriet toch doorsijpelt in de omgang met anderen. Maar dat werkt voor vrouwen anders dan voor mannen.
Dat mannen en vrouwen anders met verdriet omgaan, zullen veel mensen beamen. ‘Echte’ mannen huilen niet, wordt in de westerse wereld weleens gekscherend gezegd. Waar mannen geneigd zijn hun verdriet weg te drukken, ‘mogen’ vrouwen hun emoties wel toelaten. Hoe we ook met de emotie omgaan, uit onderzoek van New York University blijkt dat we ons anders gaan gedragen als we verdrietig zijn.
Verdriet sijpelt door in ons contact met anderen
De onderzoekers deelden 230 deelnemers op in groepjes van twee mensen die hetzelfde geslacht hadden. Eén van de twee moest terugdenken aan een verdrietige gebeurtenis, de ander aan een gebeurtenis die neutrale gevoelens opwekte. In de controlegroep moesten beide mensen terugdenken aan een neutrale gebeurtenis.
Vervolgens gingen de twee mensen met elkaar in gesprek. Er werden twee dingen gemeten: hoe enthousiast en expressief beide personen waren en of de hartslagen gelijkliepen, een onbewust teken van verbinding dat ook wel fysiologische synchronisatie wordt genoemd.
Lees ook: Liefdesverdriet of stress? Zo voelt het minder erg
Uit het onderzoek blijkt dat mannen in de omgang met elkaar anders reageren op verdriet dan vrouwen. Mannen die aan een verdrietige ervaring terugdachten, waren expressiever dan mannen die aan een neutrale ervaring dachten. Ze lachten meer en maakten meer handgebaren. Ook was hun hartslag sterker afgestemd op die van de ander, wat er volgens de onderzoekers op wijst dat ze meer interesse hadden in elkaar.
Vrouwen die aan iets verdrietigs terugdachten, waren daarentegen juist minder expressief. Ze glimlachten minder dan de controlegroep en ook de hartslag liep niet gelijk met die van de ander. Ook al wist de partner niets van de verdrietige herinnering af, toch voelde diegene de afwezigheid van de ander en trok die zich sneller terug uit het gesprek.
Terugtrekken of overcompenseren
Iedereen reageert anders op verdriet. Waar mannen geneigd zijn te overcompenseren, houden vrouwen zichzelf liever op de achtergrond als ze verdrietig zijn. Gedrag dat volgens de onderzoekers wellicht voorkomt uit de manier waarop mannen en vrouwen leren omgaan met hun emoties. Verdriet kan zo ons contact met anderen beïnvloeden. Zelfs als we het proberen te verstoppen voor de persoon die tegenover ons zit. Het verandert ons doen en laten en sijpelt, vaak ongemerkt, door in de omgang met de ander. Je lichaam verraadt misschien toch eerder wat je voelt dan je zelf wilt toegeven.
Ook interessant: Joris Linssen: ‘Dat oude verdriet toelaten voelde bevrijdend’
