De liefde van een vader: een zeldzaamheid
Ook chimpansee- en bonobomannetjes zijn vrij onverschillig met hun kroost. Waarom bestaan er bij de mens zoveel liefdevolle, zorgzame vaders?
Gek genoeg lijkt een toegewijde vader die zijn kinderen knuffelt en Rupsje Nooitgenoeg voorleest meer op een pinguïn dan op een chimpansee. Een keizerspinguïnmannetje beschermt zijn ei een poolwinter lang tegen de barre kou, en als hij het jong heeft uitgebroed houdt hij het warm tussen een dikke huidplooi en geeft hij een melkachtige substantie op om het te voeden.
Waarom zijn pinguïn- en mensenvaders zo zorgzaam (en chimpansee- en koeienvaders niet)? Waarschijnlijk omdat de zorg voor een kleine voor alleenstaande keizerspinguïnvrouwtjes en prehistorische mensenmoeders veel te zwaar was. Keizerspinguïns moeten hun ene nakomeling zien te behouden in de keiharde omstandigheden op de Zuidpool. En wij hebben, zeker vergeleken met andere zoogdieren, extreem hulpeloze baby’s. Het duurt een eeuwigheid voor ze op eigen benen kunnen staan. Kinderen van een zorgzame vader hadden simpelweg meer kans gezond groot te worden en zich weer voort te planten. Het ideale scenario voor het ontstaan van knuffelende en voorlezende papa’s.
