Mijn zus geeft haar kinderen gelijk en mij niet

Het advies

Beste Mevrouw Van de Vlied,
Ik kan me voorstellen dat dit voor u heel vervelend is. Vanuit het perspectief van wijsheid bekeken (zie het artikel over Wijsheid in het februarinummer 2008), is het echter belangrijk een ruimer perspectief in te nemen. Dat kan op verschillende manieren:

1. Het gaat u misschien niet om de begroeting op zich, maar om iets meer algemeens: beleefdheid en vriendelijkheid. Misschien neemt u het gedrag van de kinderen waar als onbeleefd of onvriendelijk. Het feit dat uw zus dit gedrag steunt, is misschien krenkend voor uw gevoelens. Het gaat dus niet om de begroeting, maar om uw gevoelens.Hebt u er wel eens over nagedacht wat er voor u precies krenkend of kwetsend aan is? Wat zou u graag willen in de relatie met uw zus? Als u haar zou vertellen naar wat voor soort contact u verlangt, is er meer kans dat u hierover met haar in gesprek komt dan als u inzoomt op de begroeting.
2. Het perspectief van uw zus: wat is de reden waarom ze haar kinderen gelijk geeft? Ze doet dat waarschijnlijk niet zomaar om u dwars te zitten. Misschien is het belangrijk voor haar dat anderen zich niet bemoeien met haar ouderschapsrol. Of misschien gaat het helemaal niet om de begroeting van de kinderen, maar om iets tussen u en uw zus. Het klinkt alsof het goed zou zijn daar eerst eens over te praten en te proberen haar te begrijpen.

Als ik het zo lees krijg ik het gevoel dat u de begroeting van de kinderen even opzij moet zetten, en meer moet kijken hoe de relatie tussen u en uw zus is. Vertel haar wat ze voor u betekent en waarom een goed contact met haar belangrijk voor u is. Als jullie elkaar beter begrijpen en respect hebben voor elkander standpunt, is dat veel belangrijker.
vriendelijke groet,
Roos Vonk

Plusabonnees vroegen advies over wijsheid aan Roos Vonk. Roos Vonk is hoogleraar sociale psychologie aan de Radboud Universiteit Nijmegen en coach/managementconsultant.

Neem ook een kijkje op de site van Roos Vonk:
www.roosvonk.nl