Ik mis steun van zijn familie
De vraag
Beste Jolet
Ik ben een alleenstaande moeder van een dochter van 4. Met de vader heb ik lange tijd een zeer moeizame relatie gehad, met veel agressie van zijn kant. Sinds twee jaar heeft hij een nieuwe vriendin en er is nu eindelijk rust. Zijn familie heeft me destijds nooit gesteund, terwijl ik toch serieuze noodkreten heb uitgezonden.
Ze wonen vlakbij en ik wil ze blijven ontmoeten voor mijn dochtertje (mijn familie woont verder weg en er zijn geen kleine kinderen). Maar ze reageren onverschillig als ik het heb over wat er is gebeurd. Laatst zag ik een natuurdocumentaire over het familieleven van olifanten, waarin een kleintje door tantes en oma’s in de gaten wordt gehouden. Een moeder alleen met een jong heeft nauwelijks overlevingskansen. Ik moest zo huilen, ik dacht dat het nooit meer zou stoppen. Moet dit verdriet gewoon slijten of kan ik er nog iets aan doen?
Het advies
Antwoord van Jolet
U heeft heel zware, eenzame jaren achter de rug. Het is logisch dat er nu veel verdriet loskomt. Ik kan goed begrijpen dat u graag zo’n steunende olifantenfamilie om u heen zou willen hebben. Uw schoonfamilie biedt deze steun helaas niet. Toch zijn er vast wel gelijkgestemden in de buurt. Ik adviseer u om op de school van uw dochtertje contact te leggen met andere ouders.
De kinderen kunnen bij elkaar spelen, en u kunt over en weer voor elkaar oppassen. Zo leert u vanzelf nieuwe mensen kennen die u willen bijstaan en zo kunt u ook vrienden maken. Wellicht blijft u een restje verdriet voelen omdat u geen compleet gezin heeft te midden van een warme familie. Maar dit verdriet zal zijn plek krijgen, terwijl u verder gaat met uw zelfgekozen vriendenkring.
