Ik houd van mijn tweeling niet evenveel
De vraag
Beste Jolet,
Ik ben bevallen van een tweeling. Met een van de jongens heb ik de eerste drie maanden nogal getobd. Hij kon zijn nekje niet draaien en er bleek een wervel verkeerd te zitten. Aan hem heb ik daarom veel tijd en aandacht besteed. Nu het met beide jongens goed gaat, gaat het mama minder. Ik voel me depressief en heb last van schuldgevoelens. Voor die ene zoon voel ik veel liefde. De band is heel sterk. Ik kijk altijd vanzelf als eerste naar hem.
Met mijn andere zoon daarentegen heb ik minder binding. Ik probeer hem wel extra te vertroetelen om ook een band op te bouwen, maar dat is vanuit de beslissing: jij hebt ook liefde en verzorging nodig. Het komt niet vanzelfsprekend voort uit mijn gevoel. Ik voel me hier enorm schuldig over en probeer er alles aan te doen, maar het gevoel komt maar niet. Ben ik te ongeduldig? Of ben ik er gewoon te veel mee bezig?
Het advies
Antwoord van Jolet
Het is heel knap dat u dit probleem met uw tweeling zo mooi in drieën hebt opgedeeld: uw depressie (met bijbehorend schuldgevoel), het verschil tussen uw beide zoons, en uw neiging om steeds hiermee bezig te zijn. Mijn advies is dat u begint bij het aanpakken van de depressie. Vraag de huisarts om hulp, en zorg voor extra lichaamsbeweging, goede voeding en voldoende slaap (als de jongetjes dat mogelijk maken…). Het consultatiebureau is een goede plek om advies te vragen voor het evenwichtig opvoeden van de tweeling. Dit is namelijk een heel normaal probleem bij het opvoeden van tweelingen. Het is goed dat u expres extra aandacht geeft – dat zal uw gevoel voor hem versterken. Let erop hoe die ene baby weer ánders vertederend is.
