De vraag

Ik heb vier kinderen en wil soms alleen zijn

Dag Liselotte,
Ik heb vier kinderen die allemaal veel aandacht vragen. Soms word ik tureluurs van ze. ‘Mama, kom eens kijken’. ‘Mama luister, mama zus en mama zo’.

‘Houden jullie nou toch eens even vijf minuten je mond dicht’, denk ik vaak en zeg ik af en toe. Ik wil dan even rust aan mijn hoofd en heb daar de ene dag meer behoefte aan dan de andere. Maar tegelijkertijd wil ik ze die aandacht ook graag geven. En voel ik mij schuldig dat ze alleen moeten spelen en ik nee zeg.

Hoe los ik dit dilemma op?
Vriendelijke groet,
Lisa

Het advies

Beste Lisa,
En als jij tijd voor jezelf wil hebben en wil dat ze hun mond houden, dan heb je aan vijf minuten niet genoeg. Laat ze gerust een uurtje op hun kamer spelen. Ga je niet onnodig schuldig voelen. We hebben in Nederland een beetje vreemde situatie waardoor veel moeders zich absurd schuldig voelen als ze niet altijd blij zijn, niet voortdurend beschikbaar zijn en ook wel eens ‘nee’ zeggen. Nergens voor nodig! Bovendien voelen kinderen het schuldgevoel op de een of andere manier aan en werkt dat negatief, ze raken er door in de war en worden nog ‘claimender’. De discipline van de jaren veertig was erg heftig en niet positief, maar het andere uiterste is net zo schadelijk.

Natuurlijk wordt het je af en toe te veel. Ik heb zelf ook vier kinderen en ook al zijn ze heerlijk aan het spelen… het is af en toe erg druk! Je hebt er niet bij geschreven hoe oud ze zijn, want dat maakt veel verschil uit. De oplossing ligt altijd in “structuur bieden”. Bij kleine kinderen heeft het te maken met energiebalans: bijv. ’s morgens een lekker stukje lopen en even in het park of de speeltuin spelen (energie kwijt raken), daarna rond de tafel zitten en met zijn allen melk drinken met een koekje of een stukje fruit en daarna mogen ze rustig spelen, bijv. knutselen. Je zet de spullen klaar, helpt ze even en daarna geef je ze de opdracht om alleen verder te proberen en je geeft aan dat je over twintig minuten weer terug komt. Totdat je terug bent moeten ze het echt alleen proberen, als je weer terug bent kun je ze helpen. Na al deze activiteit is het tijd voor een leuk filmpje of een kinderprogramma en dat geeft jou de tijd om even wat huishoudelijke klussen te doen waarbij je geen kinderen kunt gebruiken…

Alleen spelen is leeftijdsafhankelijk. Bij kleine kinderen is het maximum twintig minuten, vanaf een jaar of acht kan dat opgevoerd worden tot drie kwartier. Bij grotere kinderen (vanaf zeven of acht jaar) kun je ze ook aangeven wanneer je samen dingen wil doen en wanneer ze zichzelf moeten amuseren. Is een kind te druk, dan mag je gerust aangeven ‘ik vind je nu een beetje druk, ga maar even op je kamer een boekje lezen, dan gaan we straks samen…’. Dus steeds de balans: samen – alleen en de energiebalans: energie uitleven – rust.

Op school weten kinderen dat ze niet steeds de juffrouw of meester mogen roepen en ook alleen werkjes moeten maken. Thuis is die duidelijkheid er misschien niet. Maar die kun je ze wel bieden! Waarom zou het erg zijn als ze eens alleen moeten spelen? De middagweg… ik wens je veel succes met het vinden van die balans!
‘Ik moet alleen kunnen zijn’, denken veel mensen. Maar niemand wil elke avond in zijn eentje op de bank zitten. Vindt u het moeilijk om te zeggen: ‘Ik heb je nodig’? Lees de vragen aan en antwoorden van expert Liselotte Visser.

Neem ook eens een kijkje op de volgende site: www.single-actief.nl

Meer weten over dit thema? Bekijk Opvoeden
Kalmeer je lichaam, kalmeer je geest
Training

Kalmeer je lichaam, kalmeer je geest

  • Leer je omgaan met overprikkeling en overspoeling 
  • Ontwikkel je meer lichaamsbewustzijn
  • Creëer je meer balans met behulp van de polyvagaaltheorie
Bekijk de training
Nu maar
69,-
Deel dit artikel:
30 mei 2008 | Laatst gewijzigd op 23 februari 2020

Lees ook deze artikelen

Zwemles-stress
Advies

Zwemles-stress

Mijn zoontje gaat graag naar zwemles, maar boekt weinig vooruitgang. Laatst hoorde hij de juf zeggen dat ze ontevreden is over zij...
Kinderverdriet: zo kun je het beste troosten
Branded content

Kinderverdriet: zo kun je het beste troosten

Groter worden gaat met vallen en opstaan. Dus ja, daar hoort ook af en toe een geschaafde knie én een traan bij. Een ‘kusje ero...
‘Het gedrag van mijn narcistische ex dreunt nog steeds na’
Advies

‘Het gedrag van mijn narcistische ex dreunt nog steeds na’

Ik ben veertig jaar getrouwd geweest met – denk ik achteraf – een narcist. Vier jaar geleden ben ik gescheiden, ik kon er niet...
‘Het gedrag van mijn narcistische ex dreunt nog steeds na’
Advies

‘Het gedrag van mijn narcistische ex dreunt nog steeds na’

Ik ben veertig jaar getrouwd geweest met – denk ik achteraf – een narcist. Vier jaar geleden ben ik gescheiden, ik kon er niet...
Mijn dochter huilt snel
Advies

Mijn dochter huilt snel

Als dingen niet gaan zoals mijn dochter (10) wil, gaat ze heel snel huilen. Toen ze klein was, begreep ik dat nog wel, maar inmidd...
Fantasievriendjes
Artikel

Fantasievriendjes

Bijna dagelijks parkeert Lotte haar fietsje tegen Sara’s huis. Alleen kan niemand Lotte zien: Sara heeft haar namelijk verzonnen...
Wonderkinderen – Het raadsel van uitzonderlijk begaafd zijn
Artikel

Wonderkinderen – Het raadsel van uitzonderlijk begaafd zijn

Mozart schreef zijn eerste composities op zijn vijfde; ’s werelds jongste schaakgrootmeester was dertien. Gedrild door strenge o...
Mijn kinderen weigeren om te eten
Advies

Mijn kinderen weigeren om te eten

Mijn dochter van 6 eet bij het avondeten bij voorkeur niets. Ze vindt alles vies. Hoe maken we van eten weer iets positiefs? Werkt...
Trek eens aan m’n staart
Column

Trek eens aan m’n staart

Amerikaanse scholen vinden het niet goed meer dat kinderen elkaar plagen, duwen, stompen, omarmen, of uitlachen. Als het ene kind ...
Zo vader, zo dochter
Artikel

Zo vader, zo dochter

Een dochter in de voetsporen van haar vader. Is dat toeval of keuze? Twee briefwisselingen.
7401